''Γ-γιατί δεν μου είπες απλά να σκάσω;''Τραύλισα.
O Harry χαμογέλασε ελαφρά.''Αυτός ο τρόπος μου άρεσε περισσότερο.Για να είμαι ειλικρινής,συγνώμη που το έκανα χωρίς την άδειά σου,αλλά δεν μπορούσα να περιμένω άλλο.Αν δεν θες να σε ξαναφιλήσω,δεν θα το κάνω...αλλά αν δεν έχεις πρόβλημα,τότε δεν νομίζω πως θα είμαι σε θέση να αντισταθώ.''Ψιθύρισε και τα μάτια του πήγαν στα χείλει μου.
''Καλύτερα να πάμε μέσα..''Είπα και έφυγα από το κράτημά του.
''Δεν νομίζω να τους πειράξει αν αργήσουμε άλλο λίγο.''Είπε και έκανε ένα βήμα προς το μέρος μου,αλλά έκανα ένα βήμα πίσω.''Alyssa,αν δεν θες να σε φιλήσω απλά πες όχι.''
''Δεν είναι αυτό,απλά...''Αναστέναξα.''Δεν ξέρω.Γνωριζόμαστε μόνο τρεις μέρεςκαι...δεν μου φαίνεται λογικό.''
Χαμογέλασε.''Πρώτη φορά για όλα,υποθέτω.''
''Δηλαδή δεν σε πειράζει;''Ρώτησα και έσμιξα τα φρύδια μου.
''Όχι.''Γέλασε.''Παρεπιπτώντως φιλάς πολύ ωραία.Δεν το περίμενα.''
Τα μάγουλά μου κοκκίνισαν.''Harry,μιλάω σοβαρά.''
''Και εγώ.Και τι έγινε που φιλιθήκαμε;Ήταν απλά ένα φιλί,δεν σου έκλεψα την παρθενιά.''Τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα και ο Harry χαμογέλασε.''Ακόμη.''
Δεν μπορούσα να βρω λέξεις για να απαντήσω.Δηλαδή μόλις μου είπε οτί σκοπεύει να μου κλέψει την παρθενιά;Οτί σκοπεύει να είναι ο πρώτος μου;Και εγώ τώρα πως πρέπει να νιώσω;Θα έπρεπε να είμαι χαρούμενη που ε=ένα ελκυστικό αγόρι με θέλει ή θα έπρεπε να φοβάμαι;
O Harry γέλασε στο γεγονός οτί δεν μιλούσα τόση ώρα.Έβαλε το χέρι του στην πλάτη μου και με οδήγησε μέσα.Το άγγιγμά του ήταν τόσο διαφορετικό.Ήταν τόσο απαλό και ζεστό...τόσο άνετο και ασφαλές.Ήξερα πως δεν έπρεπε να είμαι εδώ,πως δεν έπρεπε να τον φιλήσω...αλλά όταν είμαι κοντά του,δεν μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου.Είναι σαν να βγάζει έναν άλλο μου εαυτό.
Το μπαρ ήταν άδειο.Υπήρχαν λίγοι άνθρωπου εδώ κι εκεί αλλά σχετικά ήταν άδειο.Θα μου πείτε τώρα,ποιος έρχεται στις οχτώ το πρωί σε μπαρ;
''Eδώ είμαστε αγάππη.''Είπε o Harry και με οδήγησε στο μπιλιάρδο.
''Um..όχι,δεν ξέρω να παίζω μπιλιάρδο.''Παραδέχτηκα.
''Μην ανυσηχείς,τυχαίνει να είμαι ο καλύτερος και σε αυτό.''Είπε και γέλασε.''Λοιπόν,θα το κρατήσεις κάπως έτσι.''Είπε και έπιασε απαλά τους καρπούς μου.Πριν λίγα λεπτά φιλιθήκαμε και τώρα κάνει σαν να μην συμβαίνει τίποτα.Υποθέτω πως είναι λογικό για τους ανθρώπους,αλλά όχι για μένα.
Το σώμα του ήταν κολλημένο με το δικό μου,όσο μου μάθαινε πως να παίξω και αυτό με έκανε να κοκκινίζω ακόμη περισσότερο.Τα μάτια μου έπεσαν πάνω στα χείλει του όσο μιλούσε.Ήταν τόσο μαλακά.Νομίζω πως θέλω να τον ξαναφιλήσω.Αλλά αυτό είναι γελοίο.Εννοώ,τον ξέρω μόνο τρεις μέρες.
''Alyssa,σου μιλάω.''Είπε ο Harry και με έβγαλε από τις σκέψεις μου.
''Oh,ναι σωστά.''Τραύλισα.
[...]
Μετά από ένα εξαντλητικό,αλλά διασκεδαστικό παιχνίδι καθίσαμε στο τραπέζι και αφού παραγγείλαμε κάτι να πιούμε,πήραμε μία τράπουλα.
''Ξες να παίζεις χαρτιά;''Με ρώτησε ο Niall.
''Φυσικά και ξέρω.''
''Αλήθεια;''Χαμογέλασε.''Οπότε μπορείς να ανακατέψεις σωστά;''
Όσο ανακάτεβα τα χαρτιά παρατήρησα πως όλοι με κοιτούσαν και χαμογελούσαν.
''Πρέπει να μου δείξεις πως παίζεται αυτό το πααιχνίδι.''Μου είπε ο Harry και όλοι τον κοίταξαν με περιέργεια αλλά αυτός κράτησε το βλέμμα του σε εμένα.
''Oh..εντάξει.''Χαμογέλασα αμήχανα.
''Με ομάδες ή χωρίς;''Ρώτησε ο Liam.
''Ομάδες.''Είπαμε όλοι.
[...]
''Και τι κάνουμε με αυτήν την κάρτα;'' Με ρώτησε ο Harry για χιλιοστή φορά ενώ παίζαμε.
''Harry,μπορείς να με ακούς όταν σου μιλάω;''Αναστέναξα.''Με αυτήν την κάρτα μπορείς να βοηθήσεις τον συμπαίκτη σου,ή αλλιώς αυτόν που είναι στην ομάδα σου,ωστέ να κερδίσετε.''
''Δηλαδή εσένα;''Είπε και άρχισε να με πλησιάζει.
''Ε,σταματήστε να φλερτάρετε...τουλάχιστον όχι μπροστά μας.''Είπε ο Louis και γέλασε.
