''Σ-σημαίνει κάτι αυτό;''Τραύλισα.
''Δεν ξέρω,Alyssa.Προσπάθησε να μην το σκέφτεσαι και κοιμήσου.Είμαι πραγματικά κουρασμένος.''
Παραξενεύτηκα λίγο από τον τρόπο του.
''Συγνώμη.''Μουρμούρισε.''Απλά νυστάζω.''
Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και με αγγάλιασε ξανά.Συνέχισα να σκέφτομαι το όνειρο που είδα,αλλά ο τρόπος που ο Harry έπαιζε με τα μαλλιά μου με ηρεμούσε.Δεν μπορούσα να κοιμηθώ,αλλά ήμουν άνετα.
''Θα μιλήσουμε αύριο.''Ψιθύρισε φιλώντας το κεφάλι μου.''Κοιμήσου μωρό μου.''
Η καρδιά μου φτερούγισε στην τελευταία του λέξη και ένα μεγάλο χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη μου.Μου άρεσε ο τρόπος που το έλεγε.Ποτέ δεν με έχει αποκαλέσει κάποιος έτσι.Μ'άρεσε να είμαι το ''μωρό'' του Harry.Μ'άρεσε να είμαι δικιά του.
[...]
Το πρωί ήρθε και από τότε που είδα το όνειρο δεν είχα κλείσει μάτι.Κοίταξα τον Harry και έδειχνε πραγματικά αξιολάτρευτος.Έδειχνε τόσο γαλήνιος,αλλά τα χέρια του παρέμεναν τυλιγμένα,σφιχτά γύρω μου.Όχι οτί με πείραζε,αντιθέτως.
Το στομάχι μου γουργούρισε και θυμήθηκα πως έχω να φάω από χτες.Προσπάθησα να απομακρυνθώ από τον Harry,αλλά το κράτημά του έσφιξε περισσότερο.''Πού πας;''Γκρίνιαξε με βραχνή φωνή.
''Πεινάω.''Μουρμούρισα.
Μούγρισε με κλειστά μάτια.''Πρέπει να φας τώρα;''
''Εκτός και αν θες να πεθάνω,από πείνα.''
Αναστέναξε.''Δεν μπορείς να ξαπλώσεις για ακόμη λίγο;''
Ήμουν έτοιμη να πω ''εντάξει'' αλλά το στομάχι μου με σταμάτησε.''Harry."'Γκρίνιαξα.
Έβαλε τα χέρια του στο στομάχι του και κράτησε τα μάτια του κλειστά.''Δεν παίζεις δίκαια.''Είπε αναστενάζοντας.
Χαμογέλασα και βγήκα από το δωμάτιο.
Άρχισα να ψάχνω τι να φάω και τελικά κατέληξα στα δημιτριακά.Αφού βρήκα τα πιάτα,πήρα ένα μπολ και τα έριξα μέσα.
Τελείωσα το φαγητό μου και έβαλα το μπολ στον νεροχύτη.Ο Harry κοιμόταν ακόμη,οπότε ξεκίνησα να παρατηρώ καλύτερα το σπίτι του.Τα μάτια μου έπεσαν πάνω σε μία φωτογραφία πάνω σε ενα τραπεζάκι στο σαλόνι.Ήταν ένα κορίτσι με ξανθά,μακριά μαλλιά και στα υπέροχα χείλη της απλόνωταν ένα λαμπερό χαμόγελο.Ήταν πιθανώς το πιο όμορφο κορίτσι που έχω δει.Ένιωσα ζήλεια μέσα μου,όταν είδα τις λέξεις που ήταν γραμμένες επάνω στην φωτογραφία.
Η πρώτη και μοναδική μου αγάπη.-Emily Marie Wilson
Ήταν σίγουρα τα γράμματα του Harry.Γιατί να έλεγε η πρώτη και μοναδική;Το έγραψε αυτό πρωτού μου πει οτί μ'αγαπάει ή ήμουν ένα τίποτα για αυτόν;Ίσως τα παραλέω.Ίσως το έγραψε πριν καιρό,αλλά ο γραφικός χαρακτήρας είναι ο ίδιος με τώρα.Αυτό το κορίτσι ήταν στ'αλήθεια πανέμορφο και αυτός ήταν ένας επιπλέον λόγος να ζηλεύω.
Άφησα την φωτογραφία στην θέση της και επέστρεψα στο δωμάτιο του Harry.Έτσι όπως τον έβλεπα να κοιμάται,τον φαντάστηκα με το ξανθό κορίτσι.Αυτό που με ενοχλούσε;Έδειχναν τέλεια μαζί.Πολύ πιο ωραία απ'ότι έδειχνα εγώ μαζί του.Ίσως έπρεπε απλά να δω αυτή τη φωτογραφία για να το συνειδητοποιήσω.
''Ξάπλωσε μαζί μου.''Μουρμούρισε.
Χωρίς να πω κουβέντα ξάπλωσα στο κρεβάτι.Ήμουν τόσο κουρασμένη,αλλά ταυτόχρονα φοβισμένη να κοιμηθώ.
Με έφερε κοντά του,τυλίγοτνας τα χέρια του γύρω από την πλάτη μου και έφερε το πρόσωπό του στο δικό μου.''Ελπίζω το φαγητό να άξιζε για να με αφήσεις.''
''Ίσως.''Γέλασα.
Χαμογέλασε και βολεύτηκε στην αγγαλιά μου.''Μπορείς να ανοίξεις την τηλεόραση αν θες.''Είπε αφού κατάλαβε πως δεν θα κοιμόμουν.
Τεντώθηκα για να πάρω το τηλεκοντρόλ από το κωμοδίνο και όταν επέστρεψα στην θέση μου φίλησε το μάγουλό μου.
''Μ'αρέσει τόσο πολύ να φιλάω τα μάγουλά σου.''Είπε σφίγγοντας με πάνω του και κοιτώντας με στα μάτια.
''Um...ευχαριστώ.''Χαμογέλασα και άνοιξα την τηλεόραση.Το μυαλό μου επέστρεψε στην Emily.Ήθελα να τον ρωτήσω για αυτήν,αλλά φοβόμουν πως θα θυμώσει.
''Τι συμβαίνει μωρό μου;''Ρώτησε λες και διάβαζε τις σκέψεις μου.
Πρωτού μπορέσω να σκεφτώ τι λέω και σταματήσω τον εαυτό μου,τον ρώτησα.''Ποια είναι η Emily;''
Ήταν το μόνο που χρειαζόταν για να απομακρυνθεί από κοντά μου.
VOTES&COMMENTS!!
