Οι χτύποι της καρδιάς μου,άρχισαν να επιταγχύνουν όσο ακολουθούσα τον Harry,στο δωμάτιό του.Άνοιξε την ντουλάπα και έσπρωξε τα ρούχα του.Έσμιξα τα φρύδια μου,όταν είδα πως υπήρχε μία πορτούλα.Την άνοιξε και πάγωσε.Για κάποιον λόγο είναι αγχωμένος.
Έβγαλε μία κορνίζα.
''Αυτή..''Είπε και με κοίταξε.''Αυτή ήταν η μαμά μου.''Μου έδωσε την κορνίζα.
Την πήρα στα χέρια μου και κοίταξα τα δύο άτομα που απεικόνιζε.Ήταν μία γυναίκα με σκούρα μαλλιά γύρω στις αρχές των τριάντα και είχε ένα όμορφο χαμόγελο.Τα μάτια μου πήγαν στο αγόρι που έδειχνε να ήταν στα δεκαπέντε.Το χρώμα το μαλλιών του ήταν πιο ανοιχτό και οι μπούκλες πιο πυκνές και κοντές.Είχε το κεφάλι του στον ώμο της μητέρας του και είχε επίσης ένα λαμπερό χαμόγελο.
''Είναι πολύ όμορφη.''Είπα και τον κοίταξα.
''Ναι.''Ψιθύρισε.''Ήταν.''
''Λυπάμαι.''Είπα αμέσως.''Τι έγινε;''
''Πέθανε.''Μουρμούρισε.''Δολοφονήθηκε.''
Η καρδιά μου ράγισε στον τόνο της φωνής του.''Λυπάμαι τόσο πολύ,Harry.''
''O Derek δεν είναι τόσο καλός όσο νομίζεις,ή νόμιζες Alyssa.Είναι επικίνδυνος.Πολύ περισσότερο απ'όσο νομίζεις.''
''Ναι..το κατάλαβα.''
Αναστέναξε και έκατσε στο κρεβάτι.''Έλα εδώ.''Είπε και έπιασε απαλά τον καρπό μου για να κάτσω δίπλα του.''Θα σου πω κάποια πράγματα.Τι θες να μάθεις;''
Ανασήκωσα τους ώμους μου.''Τα πάντα.''Ήξερα πως δεν θα μου έλεγε τα πάντα.''Ποιος σκότωσε την μαμά σου;''
Έπιασε το χέρι μου.''Άλλη ερώτηση.''
''Όχι.Μου υποσχέθηκες την αλήθεια.''
Δάγκωσε τα χείλη του αγχωμένα.''Αν σου πω αυτό,θα είναι σαν να σου λέω τα πάντα.''
''Σε παρακαλώ.''Ψιθύρισα.
