•53•

488 24 0
                                    

Nakakabingi sa sobrang katahimikan. Yan ang sitwasyon sa kanila Yeji at Jiyoong matapos silang iwan nila Yujin at Wonyoung. Everyone's faces are stern except for Yeji whose eyes are actually looking lifeless. Chaeryeong walked closer to the older, wanting to hug her as she spread her arms wide but Yeji took a step back.

"I'm sorry." Yeji said, crying.

Malalaman mo talagang seryoso ang usapan kapag ang pinakagago sa barkada mo seryoso eh.

Tulad ngayon, tahimik lang si Lia matapos ang marinig ang mga usapan nila. Ayaw na magsalita ni Ryujin, ganon rin sina Chaeryeong at Yuna. Hindi nila alam ang gagawin.

Hindi nagtagal, bumukas ang bibig ni Lia at nagsalita.

"Tangina. Mag-usap tayong lahat," napatingin siya sa direksyon ni Jiyoong na tahimik lang rin na nakatingin sa kanila, "Maliban sayo. Pasensya na, mauuna na muna kami." Lia held Yeji's wrist and dragged her away. The rest just silently followed them.

Jiyoong's cellphone suddenly vibrated so he took it out and immediately checked the message. Nakita niyang sa asawa niya ito galing. His lips lifted upward after seeing the text message. Somehow gumaan ang loob niya dahil sa cheer up message ng asawa niya.

....

[The following scenes contains  uncomfortable scenes that may be triggering. Please read at your own risk]

"Ś̴̛̛̤͈̣̓̀͂̒ͅtop glaring at Kuya Jiyoong, Yujin. Ano ba parang mananapak ka eh." Saway ni Wonyoung kay Yujin na ngayon ay nasa private room ng ospital. Tahimik lang na nakaupo si Yujin sa hospital bed at kasalikuyan siyang inaasikaso ng nurse. Katabi niya si Wonyoung of course pero masama pa rin siyang nakatingin kay Jiyoong.

"Cut it out already." Saway pa nito ulit.

"Fine." Sa dingding na si Yujin nakatingin ngayon. The younger just chuckled.

"Brat." Wonyoung teased the other.

Magrereklamo pa sana si Yujin kaso biglang 'umubo' si Jiyoong. Gaining the attention of the two ladies.

"Get the fuck outta here and quarantine yourself— ow! Fine I'll shut up! Jeez." When everyone is finally silent (si Yujin natahimik lang kasi kinurot ni Wonyoung sa gilid at natawa naman yung nurse), Jiyoong decided to speak again.

"Can I talk to uhm... Wonyoung for a minute?" He asked.

"No." Yujin answered sternly. Throwing deadly stares at the man in front of them.

"Okay." Agad tumayo si Wonyoung na siyang ikinagulat ni Yujin. Hinawakan siya nito sa braso. Halatang pinipigilan siyang huwag umalis sa tabi niya.

"No! You won't leave."

"Hindi naman ako aalis. Tsaka isa pa, mukhang seryoso yung pag-uusapan namin. So please?" The younger pleaded. At dahil marupok si Yujin kumalas ang kapit niya sa braso niya.

"Just... Be quick. I need cuddles." Natawa naman si Wonyoung sa kacute-an niya. Namula naman si Yujin dahil sa hiya. Nauna na kasing lumabas si Jiyoong at hinihintay nalang si Wonyoung na sumunod. So she also left the room. Pero yung ngiti niya napalitan agad ng seryosong mukha pagkalabas niya.

"So ano na ang pag-uusapan natin?"

"Let's go to the rooftop first. Let's talk there."

"Okay."

"So what now?" Hindi na nagpatumpik tumpik pa si Wonyoung. She really wants to get this over and done with. Kahit na medyo inis pa rin siya kay Jiyoong.

colour | annyeongz [completed]Where stories live. Discover now