Tea and Coffee /Larry Stylinson

(17)

Biliyorum geciktim amaa bu bölümün içi dolu diye düşünüyorum, ödeşiriz belki. Ya da her şey tıkış tıkış gelir ayıp ederim.

Bu arada bir bölüm uzattım kitabı. Bu sefer son! Cidden wşşdşw

Unutmadann, yoğrm şey ediğnn plzz 🤲

💠

Taş parkeden yerleri, oldukça yüksek tavanı ve en tepeye kadar uzanan pencereleri olan Sanat Binasında bir eli cebinde yürüyordu. Clara ile konuşması gerekiyordu. Ona bir daha kendisine çizim getirmemesi gerektiğini söylemeli ve diğer kolunun altına sıkıştırdığı dosyayı geri vermeliydi.

Seslice nefes verdi, kendisinin dersi yoktu, sadece bunu söylemek için gelmişti, işini hallettikten sonra eve gidip matematik çalışması gerekiyordu. Malum iki formül için kafasını duvara vurması gereken insanlardandı, onca zaman çalışmasına rağmen bir bok yapabildiği yoktu. Notları kötü olursa onun için hiç iyi olmazdı biliyordu artık lisede değildi.

Üzerinde siyah dar bir pantolon ve yine siyah bir tişört vardı. Eşofman giymek istememişti, sevdiği şeyleri yapası yoktu.

Etrafından çok acayip tipler geçiyordu ve Louis gergin hissetmeye başlamıştı yine. O çocuğun gömleğinin önü tamamen açık mıydı? Annesi görse buraya sokmazdı herhalde onu.

Malum gerginliği ile birlikte gelen üşümesini omuzlarını silkeleyerek atmaya çalıştı, büyük pencerelerden içeri giren güneş ışığı işini görüyordu. Louis güneşi seviyordu. Üzerinde güneş varken parlak hissediyordu.

Ahşap ve yüksekçe kapının önüne vardığında açık kapıdan içeriye kısa bir bakış attı. Aradığı kişi içeride değildi ve bu moralini bozmuştu.

Ancak Clara'nın arkadaşı oradaydı ve Louis düşünmeden içeri girdi. Uzun ve basamak basamak yükselen sınıfta cam kenarındaki ön sıraya hızlı adımlarla ilerledi. Kız tahtayı defterine geçiriyordu ve fazlasıyla odaklanmış görünüyordu. Önüne gelmemesi için kumral saçlarını özensizce arkada toplamış tamamen kağıda gömülmüştü. Louis bunun farkında olarak onun karşısına geçip gölgesini kağıda yatırdı.

"Pam?"

Koyu kahverengi gözler irkilip hemen önünde dikilen Louis'e döndüğünde maviler biraz duraksadı.

"Louis? Clara için mi geldin?"

Başını salladı sadece, ve artık bir iki arka sırada oturan başka bir kız onları dinliyordu. Kendisi  dikkat çekmemek niyetindeydi, yazı yazıyor gibi yapıyordu.

"Tüberküloza yakalandığı için bir süre karantinada kalacak. Sen de gidip test yapsan iyi olur. Ve istersen numaranı vereyim arar hastaneden o seni?"

Louis yine sadece başını salladı. Ama taşlaşmış hissediyordu, sırrı ortaya çıkmaya çok müsaitti. Terlemeye başlamıştı, hızlıca kolunun altındaki dosyayı masaya bıraktı. Bu sırada Kacey yazıyı bırakmıştı, gözlerini kısmış tüm dikkatiyle ikisine bakıyordu.

" Clara'a söyle bir daha çizim getirmesin, dikmiyorum artık."

Boğazı kurumuştu, başı dönüyordu. Pam ise tek kaşını kaldırsa da onu hemen onaylamıştı. Louis neden dikmesindi ki? Bölümlerindeki bir çok öğrenci arasında  ünleniyordu. Acaba sınav haftasından dolayı mıydı?

Genç kız bunları düşünürken Louis koşar adım çıktı sınıftan, o çıktığı gibi de Kacey telefonuna sarıldı. Tamam dedikoducu değildi ama kendisi de çizimini Louis'nin dikmesini istiyordu bu yüzden bırakma sebebini de  merak ediyordu. Ondan dolayı çiçekli taç sayesinde tanıştığı Harry'e yazmıştı. Belki kıvırcık, ev arkadaşı olduğu için onu ikna edebilirdi?