Hello, Stranger! [BID II] [BxB] [FIN]

Chapter XXVII

Note: Yaa! Sorrrrryyyy naaaa! Ang tagal kong nawala. Eh kasi naman, ang dami talagang school works. Alam niyo namang study pa rin ang priorities ko diba at libangan ko lang 'tong pagsusulat. Siguro sa mga darating na araw lalo pang magiging busy kasi papalapit na ng papalapit ang finals. Pero after that, promise! Sisipagan ko na ulit ang pag-uupdate. 

* Reggo

" Hoooyy... ano ba, bae. Kanina ka pa jan nag-i-space out. " kalabit ulit sa akin ni Nixon habang kumakain kami. 

Nakakailan na siyang kalabit sa akin at nakakailang banggit na rin siya sa akin kung bakit ako nag-i-space out pero talagang hindi ko mapigilan. Akala ko nalimutan na niya. Akala ko kasi wala siyang ginagawang effort para sa first monthsary namin. Pero 'yun pala, mas ako pa 'yung dapat mahiya kasi bukod sa wala na nga akong nagawang espesyal para sa araw na 'to, may gana pa akong pag-isipan at pagdudahan 'yung pagmamahal niya sa'kin. 

" Hin...hindi ko lang kasi akalain na... " 

" Akala mo nakalimutan ko na? " tanong niya. Binitawan niya 'yung kubyertos niya at saka tumayo mula sa kanyang pagkakaupo at lumapit sa akin. " Pa'no ko makakalimutan ang isang araw na matagal ko ng pinaghahandaan? Birthday ko pwede ko pang makalimutan, pero ang araw kung kailan pinayagan mo akong maging may-ari ng puso mo, nakatatak na 'yun hindi lang dito. " sabay kuha ng kamay ko at saka itinuro 'yung utak niya. "... kundi pati dito. " sabay lipat nito sa kanyang dibdib. 

" Wa...wala na akong masabi. Wala pa yatang naiimbentong salita para maiexpress ko 'yung sayang nararamdaman ko. " wika ko sa kanya habang nakatitig sa kanyang dalawang mata. 

" Hindi mo naman kailangang magsalita, wala ka rin namang kailangan gawin. Basta maramdaman mo lang na mahal kita, sapat na sa'kin 'yun. " ganti naman niya.

" Ikaw naman kasi eh! " sabay suntok ko sa dibdib niya. Napahawak naman siya sa parteng sinuntok ko. 

" Aray ko. Tapang mo ah! Anong ako? "