Hello, Stranger! [BID II] [BxB] [FIN]

Chapter LII

*Reggo

Last day before graduation...

Hindi ko alam kung matutuwa ba ako. Lahat ng taong nakapaligid 'sakin, halos walang pagsidlan ng ngiti sa tuwa. Ikaw ba naman ang makatapos ng college. Hindi rin biro 'yung pagpupuyat at pag-aaral ng sandamakmak na lessons, isabay mo pa 'yung mga research and projects. Madami na ring nagbibigay sa akin ng pagbati nila ukol sa aking pagtatapos. Dapat matuwa ako. Dapat natutuwa ako. Dapat 'yun 'yung nararamdaman ko. Pero nakakatawa lang kasi hindi ako masaya. Oo, pre-occupied 'yung isip ko pero hindi dahil graudation na bukas o dahil pagkatapos ng kinabukasan ay umpisa na ng paghahanap ng trabaho. Pre-occupied ang isip ko kasi hanggang ngayon, ni anino ni Gray wala akong makita.

Ilang araw ko siyang hinintay. Ilang araw namin siyang hinintay. Akala namin tinatamad lang siya. Bawat araw na lumilipas, positive ako na baka bukas, papasok na siya. Pero bigo ako. Sa bawat araw na nagdaan wala akong Gray na nakita. Kahit anino o hangin ng kanyang pagdaan, wala akong nakita. Ilang beses kaming pumunta sa bahay nila pero walang sumasagot. Nawalan naman ako ng contact number ni Tito kaya hindi ko siya matawagan. Tinry ko ring kausapin 'yung mga kaklase niya, pero wala rin silang maibigay na impormasyon. 'Yung mga faculties, puro ngiti lang 'yung sinasagot sa'kin.

Ilang gabi na akong hindi pinapatulog nito. Gulong gulo na ako kung nasaan siya. Minsan, makikita ko na lang 'yung sarili kong umiiyak dahil hindi ko na alam kung anong paniniwalaan ko.

"Dude... ano ba? Take it easy. Darating 'yun bukas." pag-aalo sa akin ni Trey.

"Wala siyang diploma 'pag 'di siya umattend. Hahaha. Siya din. Easy ka lang jan." segunda ni Jed.

"Hindi eh. Hindi ko maiwasan kasi. Kahit anong pilit ko sa sarili ko na mag-relax, hindi ko magawa eh." bakas sa boses ko 'yung frustration, lungkot, inis. Halo-halo na. Nasabunutan ko ng bahagya 'yung sarili ko. "Gusto ko lang naman malaman kung ok siya eh. Kung na'san siya. Kasi wala akong maisip eh. Namamatay na ako sa kakaisip. Ok lang naman sa'king magsinungaling siya, basta may panghawakan lang akong salita niya... ok na eh."

Maya-maya pa, biglang nahagip ng mata ko ang isa sa mga instructor sa Literature ni Gray noon. Kaya naman dagli akong tumayo at nilapitan ito.

"Ma'am, pwede po ba kayong makausap?" bungad ko.