The President's Girl

Chapter 37: The Last Day

Amaranthe's POV

[PANAGINIP]

SINUNDO ako ni Rowss sa subdivision namin ng kaniyang boxter car gaya ng unang sundo niya sa akin noon. He gave me a wide smile and opened the door for me. Tapos dinala niya ako sa isang napakagandang lugar sa South na kung saan maraming puno ang nakapaligid sa isang makitid na kalsada habang hawak ng kanang kamay niya ang kaliwang kamay ko.

"Sa panaginip nalang ba kita mahahawakan, Rowss?" tanong ko. Pero ngumiti lang siya't nagpatuloy sa pagmamaneho. Ang ganda ng araw ngayon.

Kinalaunan, nag shift ang location, nasa isang mataas na ako na tower na hindi ko pa napuntahan sa buhay ko, gumaan ang pakiramdam ko habang nakatanaw sa naggagandahang city lights sa baba and I'm holding a glass of wine.

"Apo, are you confused of your own destiny?" bungad ni lola na tumabi sa akin. Nakapangsosyal siya ng kasuotan na matagal ko ng hindi nakita sa kaniya at ang ganda rin ng jewelries sa leeg niya.

"Lola naman, bakit mo naman naitanong iyan? Hindi ko nga alam kung anong nakatadhana sa akin," tugon ko habang kalmadong tumatawa.

"Your future depends on your will, alam kong makakaya mo ang lahat ng bagay apo, ikaw ang gagawa ng sarili mong kinabukasan mismo," tugon ni lola.

Hinawakan ko ang kanyang braso at sumandal ako sa balikat niya. Ang sarap ng ihip ng hangin sa kinaroroonan namin.

"Apo, gumising ka, gawin mo ang kinabukasan na gusto mo, huwag kang mawalan ng pag-asa hangga't humihinga ka pa, may marami pang posibilidad," dagdag niya.

Nawala ang ngiti ko nang naalala kong wala na sa piling ko si Rowss. Sinisisi ko ang sarili ko't tinatanong kung saan ako nagkulang at kung baka hindi siya naging masaya sa akin. Hindi ko rin siya naalagaan nung may pagkakataon pa sana ako. Huli na ang lahat.

FLASHBACK THAT HAPPENED IN REAL LIFE

"Happy 13th birthday Amaranthe," bati ni mommy sa akin. Kakaihip ko lang ng birthday candle ko at pinalakpakan ako ng mga bisita namin, malalaking ngiti ang ibinigay sa akin nina Alkerson at Anarson na sabay silang naglapag ng regalo nila sa mesa ko.

"Teenager ka na Ame, kailangan magpapakabait ka ah, huwag kang tumulad kay Anarson na nagiging basagulero," biro pa ni Kuya Al tapos ginulo niya ang buhok ko.

"Kuya Al naman, sinira mo ang hairstyle ko," reklamo ko. Inayos niya ng tiara na nakaipit sa buhok ko and he tapped my head three times.

"Just live your own life Ame, we all have our freedom to do that, pero dapat unahin mo rin ang pag-aaral mo, huwag ka munang magboyfriend ah kundi malalagot ang nanligaw sa'yo sa amin ni Alkerson, kailangan matalo niya kami sa one on one suntukan," ani ni Anarson.

Pero nawala ang ngiti ko nang napasilip ako sa upuan ni Dad, wala na naman siya, busy na naman sa trabaho.

"Mommy, wala ba si Daddy?" tanong ko.