Neşe Mahallesi #Wattys2020

49. Beklenmeyen arama

Evime döndüm sizleri çok özledim 💕

Çok güzel bölümlerle ben artık buralardayım 💕

İyi okumalar

1 ay sonra

Saçlarımın içine daldırıp topuz yaptığım tokamı serice çektim saçlarımın omuzlarıma dökülmesini aldırmadan önümdeki karton bardakdaki  son yudum çayı içtim.

" Geldi mi senin ki ? " Dedi Ebrar yorgun bakışlarını kitaptan çekerek onun o bitkin halinde bir süre oyalandım çöküyordu sanki yavaş yavaş.

" Evet mesaj atmış."  dedim yorgunluk akan sesimden yaptığım projeye son kez göz gezdirip bilgisayarın kapağını kapatıp çantasına soktum.

eşyalarımı bir çırpıda toplayıp bardağı çöpe atarak Ebrarla ufak bir sarılma anı yaşayıp bulunduğum yerden ayrıldım. Soğuk havanın yüzüme çarpmasıyla içim titremişti adeta hava çok soğuktu . Yılbaşına günler kalmıştı Barışla yaklaşık 5 aydır sevgiliydik . Günler o kadar hızlı geçiyordu ki şaşkınlık içinde izliyordum sadece bu durumu.Hayal bile edemeyeceğim güzel şeyler yaşamıştık tek sorun abimlere hâlâ diyemiyor oluşumdu...

Kütüphanenin hafif ilerisindeki arabasına seri adımlarla ilerleyip bindim erkeksi bir koku burnumdan ciğerlerime kadar dolmuştu. O kokuyu içime çektim her seferinde sanki son kez kokluyor gibiydim. Takım giymişti gömleğinin 3 4 düğmesini açmış yorgun bakışları ile beni kolları arasına almıştı.

" Yoruldun mu ? "  dedim fısıltılı sesimle

" fazlaca " dedi  ayrıldığımızda arabayı hızlı bir şekilde çalıştırdı.

" Yemek yeriz demi ? Ben acıktım fazlaca. " dedi

" Olur " dedim kafamı cama yaslayarak eli elimle buluştu ve bir öpücük kondurdu .

" üşümüşsün ." dedi onu onaylar bir mırıltı çıkardım üşümüştüm hava çünkü çok soğuktu.

" Abinler maça çağırdı bugün beni ". dedi Abinler kelimesini bastırarak.

Derin bir nefes aldım gene bir ima ile baş başa kalmıştım.

" Akşam seni göreceğim yani çok sevindim " dedim herşeye rağmen neşeli tutmaya çalıştığım sesimle . Kaşları çatıldı bu neşeli tavrım onu germişti büyük ihtimal asla anlamak istemiyordu beni bu konuda tamam belki artık  onunda canına tak etmişti birşeyler bekliyor istiyordu. Peki ben istemez miydim ? İsterdim ama korkuyordum çekiniyordum.

" Bugün konuşsak ya ?" dedi umutlu sesiyle yutkundum .

" Şey bugün mü?" dedim

" Evet bugün Leyla " dedi ses tonundaki artık red cevabı duymak istemeyen tonu hissetmiştim

" 5 ay oldu daha bence biraz daha bekleyebiliriz ."  dedim

" peki" dedi arabadaki hızını artırarak telefonu çalmaya başlamıştı. Ekranı arabanın küçük o mini ekranına düşmüştü annesi arıyordu. Derin bir nefes alıp telefonu açtı .

" Efendim Anne " dedi

" Oğlum , nasılsın ?" dedi Sevda teyze heyecanlı sesiyle

" İyiyim anne sen ?" dedi

" Ben bomba gibiyim sana dediğim o harika gelin adayım Varya İstanbul'a kuzeninin düğünü için gelen he işte o onu gördüm Barış bir  içimsu bir görsen nasıl efendi nasıl saygılı bayıldım." duyduğum şeylerle başımdan aşağı aktı sanki kaynar sular sevgilimin annesi bir kızı hevesle oğluna anlatıyor ve gelin diyordu ona .  Üşümem geçmiş yanıyordum sanki .