17. Tehlikeli üç kız

9.7K 358 214
                                    


Çok erken gelen bir bölüm biraz kısa ama olsun ❤ Yorumlar ve yıldızları bol bol atın sizi seviyorum 🐻

İYİ OKUMALAR 🐣❤

" Kapı çalıyor " dedim meraklı bir ses tonu ile " kimseyi beklemiyorduk " dedi Asilin ayağa kalkması ile herkes bunu bekliyormuş gibi ayağa kalktı hepimiz kapıya doğru ilerledik kapıyı Asil  açtı açtığında gördüğüm  kişi ile dona kaldım Baran yiğit  benim abim olan o ne  alakaydı ki ?

" Asil " dedi abim Asilde şaşkınlıkla abime bakıp " Baran " dedi ve ikisi biranda birbirine sarıldı aniden Ebrar ile birbirimize bakıp gözlerimizi pörtlettik neler oluyordu şuan burada  kafayı yememe ramak kalmıştı.

Asil ve Baran abim  nerede tanışıyordu ?  Babam böyle pasta yapmayı nereden öğrenmişti?

Onların hasret gidermesini izlerken " Barış yok mu ?  " dien Eylül'e şaşkınlıkla çevirdim gözlerimi anlamadım ne Barışı?  Hangi Barış hani şu Barış sancar olan ?  Hani benim şu yıllardır ayılıp bayılıp bittigim Barış  yok canım o değildir bir yanlış anlaşılma olmasın!

" O görmüş sizi aslında bana da o dedi emin olamadım ama dedi bende dedim bizim binaya taşınacak birileri vardı acaba onlar mı falan  siz çıktınız çok sevindim nasıl tesadüf bu " dedi Asili kolunun  altına alarak Ebrar'a caktırmadan baktım sinirden tırnaklarını yiyip ayağıyla ritim yapıyordu .

Herşeyi boşverin Eylül'ün Barışı tanımasına şaşırdım çok saçmaydı oldukça saçma ve sinir bozucu .

" Aaa bizim kızlar da buradaymış " dedi abim olacak adam bizi sonunda fark etmişti demek Ebrarla bana bakan bir kişinin korkuyla kaçması çok normal bir durumdu bu şartlar altında çünkü ikimizde patlamaya hazır birer bombaydık.

" Aynı binadayız demek bu aşırı iyi oldu " dedi Asil

Bana sempatik geldiğini düşündüğüm üç kızda artık korkunç birer yaratık gibi geliyordu.  Hayır bende şans olsa zaten Leyla yiğit olmazdım !  3 tane abim olmazdı.

" Abi ! Siz nereden tanışıyorsunuz?" dedim sakin tutmaya çalıştığım ses tonumla

" Okuldan biz aynı fakültedeyiz arkadaş ortamımız aynı sayılır. " dedi Eyvallah abicim senin ortam aynı da Barış  ne alaka ben orayı kaçırdım .

" Barışı da  çağırsana Baran " dien Eylüle baktım ulan kaşarlığa bak sen Barışı da çağır nasıl dersin seni yolmaz mıyım ben ?

" Biz gidiyoruz " dedi Ebrar ve başka hiçbirşey demeden beni de kolumdan sürükleyerek  hemen kendi evlerine soktu .

" Leyla sıçtık ! " dedi ve yere çöktü bende yanına çöktüm .

Eylül ve Barış ne yaşamıştı ki ? Bu kız neden durmadan onu soruyordu birde oda yetmezmiş gibi çağırıyordu şimdi düşüp bayılacagım .

Kafamda tüm listeleri göz gezdirdim bu üc kıza dair neden hiçbirşey bilmiyordum . Barış normalde çok kızı takip etmezdi ama böyle Eylül meylül ismine hiç denk gelmemiştim .

Sinirle telefonumu cebimden çıkardım ve mesaj kutusuna girdim.

" Ara sokağa gel 15 dk oradayım " yazıp gönderdim.

" Ebrar ben Barıştan herşeyi öğrenmeye  gidiyorum kalk sende toparla kendini o üç kız kim allah aşkına?  Bir kere siz öpüştünüz  yarı nikahlı falan sayılırsınız sakin bunu unutma ." Dedim ve yanağına bir öpücük koyup evden çıktım. Yaktım  çıranı Barış !

Neşe Mahallesi #Wattys2020Donde viven las historias. Descúbrelo ahora