Neşe Mahallesi #Wattys2020

14. Karşılıksız sevgi

Yorumlarınızı yerim 😘 Ne güzel geçen bölümde yazmışsınız öyle şimdi de bekliyorum 🐻

İyi okumalar sevgiyle kalın🐣

Tarifi imkansız duygular vardır insan kalbinde.  Anlat dersin anlatamaz ama o acı onu yakıp kavurur. Benim de tam olarak anlatamadığım bir kalp yanğınım vardı . O günden sonra bu acıyı kalbime  gömmeye çalıştım yaklaşık 48 saattir falan hâlâ çalışıyorum.  Bugün onu görecektim çünkü mecburdum. Karasu tatiline gidecektik yaklaşık 1 saat sonra da yola çıkacaktık.  Günlerden cumaydı .

Kafamı yastıktan kaldırmak  şuan en son  istediğim şeydi valizimi hazırlamıştım sadece yapmam gereken şu sıfatıma çeki düzen vermekti  ama pek mümkün değildi çünkü 2 gündür toplasak 10 saat uyku uymamıştım halimi gören biri hayrına fondöten alırdı bana . Bugün bu acılarını yutup kocaman bir duvar kurup Barış'ın karşına çıkacaktım. Ona pas vermeyecek onunla göz teması bile kurmayacaktım. Ebrar ile konuşmuştuk beni kollayacaktı bakarsam da beni dövecekti! Bende o Baran abime  bakarsa dövecektim sürpriz olayından sonra eve geldikten sonra aralarında hiç bir muhabbet geçmemesi Ebrar'ı bir  hayli  sinirlendirmisti eeee Ebrarcım . Erkek milletti böyle !

Kafamın içindeki düşünceler bile artık o kadar ağır geliyordu ki napacagımı da bilmiyordum 3 abi ile acı çekmek dünyanın en zor işiydi ! Sürekli bir kontrol sorgu sual ! Kızsal durumlar olduğunu söyleyip başımdan savıyordum o dönemlerde bir hayli ağrı çektiğimi bilirlerdi lakin söylediğim bu yalan 1 hafta içinde ortaya  çıkardı  o zaman napardım hiçbir fikrim yok !

Birgün abilerim herşeyi öğrendiğinde napacaktım sahi ben? Off of!  Üzerimdeki pikenin altına daha çok girdim sinirlerim   aşırı  bozuktu.

Kapının tıklatılmasıyla açılması bir oldu yahu bari gir deseydim. Çalmış olmak için çalıyordu bir öküz abim.

" Leyla " Emre abim, aşırı pimpirikliydi her karın ağrımda bile öleceğimi sanardı yalan söylediğim için vicdan azabı çektim .

" Efendim abi " dedim kapıyı kapatıp baş ucuma oturdu ve saçlarımı okşadı " Gitmeyelim istersen, ben iptal ederim senin ağrın varken biz eğlenemeyiz zaten " dedi  gülümsemeye çalıştım " İyiyim ben ilaçlarımı aldım sabah teyzem de serum taktı biraz daha enerjimi topladım " dedim hasta numarası yaptığım için teyzem de kıyamamıştı.

" Benden birşey saklıyorsun gibi hissediyorum Leyla " dedi o an içime bir korku düştü ya anlarsa ? Ben ne açıklama yapardım ki.

" Ne saklıyacagım  ben hastayım işte " dedim

" Öyle olsun bakalım hadi hazırlan çıkıyoruz 15  dk ya ." Dedi ve saçlarıma öpücük  koyup çıktı derin bir nefes aldım günler her zaman böyle yorucu ve sıkıcı mı geçiyordu sahi ?

■□■□■□■□■□

" o elindeki yastığı napacaksın ? " dien Ebrar 'a baktım " uyuyucam tabiki 3 saat sürüyor neredeyse ." Dedim gözlerini devirdi " KONKO YOLDO COK OGLONCOZ " dierek benim taklidimi yaptı.

" onu dediğimde felaket üstüne felaket yaşayacağımın farkın da değildim " dedim

" Şişttt hemen modunu yükselt bakayım !  O dingil için üzülme " dedi ve hemen bana sarıldı insanın daima yanında varlığını hissettiği dostu olması gerçekten çok güzeldi yahu!

Kapının önündeki merdivenlere oturmuş herkesin gelmesini bekliyorduk ama şuan sadece ben ve Ebrar vardı.  Abimler arabalarla ilgileniyordu iki araba gidecektik biz aslında tek arabada gidebilirdik ama  Ben Baran abim Ebrar bir aradaydı . Emre abim ve Çetin abim fatih abi ve eceyi  alacaktı.  Ata , Ali , sinan  doğu abi ve tuğba gelecekti .  tuğba abisinin başının etini yiyip Atayı bizim arabaya yollatabilirdi. Doğu abi tuğbaya seni değil müstakbel karımı getirmem gedemiyordu desede tuğba pek umursamıyordu. Barış'a gelirsek ona dair hiçbir fikrim yoktu .  Umrumda değildi!  Evet kesinlikle umrumda değildi " Ya abi sıççam hepsinin azına he nerede kaldılar " dedi

" Kanka ne kadar uyuşuk bir grup olduğumuzu biliyorsun. " Dedim gülerek " Hele o Baran eşeği  kime süsleniyorsa !" Dedi sinirli sinirli Ebrar onun bu hali elinden şekeri alınmış küçük çocukları anımsatmıştı bana adeta.

" Kızlar " dien çetin abime baktım cami açmış güneş gözlükleri ile bize bakıyordu ulan be nasıl yakışıklı abim canım benim.

" Abii biz kaldık galiba " dedim Emre abimin şen kahkası kulaklarıma geldi.

" İner şimdi!  Benimle gelebilirdin ama o uyuşuk herifi tercih ettin " dedi alıngan bir sesle

" Abi onun arabasının arkası daha rahat !" Dedim

" Benim arabam o " die bağıran  Emre abimin o mızmız sesine güldük Ebrar ile

" Hadi sen bekletme çıkın yola " dedim

" Gelir şimdi, Barışta sizinle arabasında sorun çıkmıs senin arkaya camış gibi yatma planın öldü galiba" dedi

BARIŞTA SİZİNLE Mİ?

" Kötü haber bu " dedi Ebrar beni cevaptan kurtararak

" Çetin  yiğiti tercih etmemenin bedeli hadi biz kaçtık " dedi abim gazı kökledi.

" off aşırı sinirim bozuldu   şuan tüm  keyfim kaçtı !"

■□■□■□■□■□■□

Şuan ki durum bir yandan beni gersede içimdeki  gurursuz taraf biraz mutlu etmişti ikimizde arka koltuktaydık ben bir cama yaslanmıştım o öteki cama . Hafif kaçamak bakışlar atmıştım yalan yok ama çok yakışıklıydı insafsız! Gene de içimdeki diğer bir taraf kendini tutmuş selam bile vermemiştim . OH OLSUN ONA !

" siz bugün neden bu kadar sakinsiniz." dedi Baran abim Ebrar ve beni kasdeterek

" SA NA NE " dedi Ebrar huysuz bir şekilde

" Bilmem stresliyim bugün yarın  sınavlar  açıklanacak ya Ebrar giderse." dedim biraz abimi gazlandırmak  istiyordum bu tatilde artık onların aralarındaki olaya karar vermeleri gerekti çok uzatmışlardı.

" Ebrar gidemez bir yere " dedi net bir sesle

" kim dior bunu pardon ? Sen mi karar veriyorsun "

" Ben karar veriyorum buna sıkıntı mı var ?" dedi Baran abim ama siz bayaga ponçik birşeysiniz ben sizi yerim bayaga bayaga çift oluyordu bunlar .

" Baran , neysee ya cidden ben uyuyacagım ." dedi ve kafasını cama yasladı gözlerini yumup kafamı  kaldırıp  Barıştan olan kısıma baktım o anda göz göze geldik  beni mi izliyordu ?

Bakışlarımı kaçırmadım biraz baktım onun bana baktığı gibi bakmaya çalıştım ama beceremedim çünkü kalplerimiz farklıydı hisettiklerimiz farklıydı  .

Sahi seven ve sevmeyen insan aynı bakışa sahip olabilir mi ? Asla !

Ne anlar sevmeyen sevenin acısını.

Zaten en zoruda bu değil miydi ? Sevginin değersiz hissedilmesi . Kızamıyordum da seven sevilse bu dünya da bu kadar acı çeker miydi aşıklar

Kafamı cama yaslayıp  gözlerimi yumdum. Karşılıksız bir sevgi, bardak boş olduğu halde su içmeye  çalışmak gibi birşey miydi ?  Yok keşke o kadar hafif olsa yanan bir aleve yanacagını bile bile atlamak gibi miydi ? Evet belki.  Yoksa yüzme bilmeyen birinin derinlere gidip yüzmesi miydi  hayır buda değildi tam olarak . Bunun bir tarifi yoktu  sevdiğinin kişinin gözlerine bakıp o boş  bakışlar altında ezildiginde işte o zaman  anlıyorsun.  Mesaj atıp onunla dertlesmek istediğinde buna bile cesaret edemediğin zaman anlıyorsun.  Zordu işte yaşamak gerekti bunu anlamak için ama umuyordum ki kimse yaşamazdı.

Ben bu kafayla napacaktım bilmiyorum dengemi nasıl  bulacaktım bilmiyorum .