Embracing scars (COMPLETED)

24. Assurance

A week has passed and my life have never been better! Tho stress na sa duty at kakaaral. Its thursday today and magto-two weeks na kami ng bb ko. Oh, diba, tibay namin! HAHAHAHAHAH. Kidding. Lam ko naman magb-break din kami. (I'M JUST JOKING). Knock on the wood para safe.

Night shift na ako kaya nakakapagod. Nag-aadjust pa kasi body clock ko. Tapos kakastress ng ibang patient. Dapat talaga long PATIENCE ka. Di talaga kasi maiwasan na mayroong toxic na mga pasyente. Pagod ka na nga sa dami ng laboratory works saka review pa tapos dadagdag pa sila.

Hindi naman po sa nagrereklamo ako pero parang ganon na nga. Just like what happened earlier. Its a long story but to make that long story short, may nagalit na pasyente kay Kianna at saktong kakalabas ko lang ng laboratory kaya syempre pinuntahan ko. Nagsisigaw ito sa hallway habang pinapakalma siya ng pinsan ko. Nagalit dahil umiyak daw anak niya ng tusukan ng needle. E saktong si Kianna ang kumuha ng dugo ng bata para sa CBC.

Bago pa makunan ng dugo, nai-brief na ni Kianna ang bata at ang guardian nito. Nang mai-tusok na ni Kianna, umiyak daw ang bata at nagwala. At dahil dun, natanggal ang needle tapos hindi kaagad nakuha ang tourniquet kaya dumanak ng dugo. Kidding. Dumugo ang ugat na kinunan. Mabuti na lang at nakuha rin ni Kianna. Tapos pati ang guardian, nagwala. Nagsisigaw sa sobrang galit. Kasalanan daw ni Kianna.

EH BAKIT SI KIANNA ANG SINISISI? SIYA BA ANG TINUSUKAN? DIBA NI'REMIND NIYA RIN NAMAN SILA BAGO KINUNAN NG DUGO? EH NEEDLE 'YON EH. ANONG INI-EXPECT NIYA? PARANG DINAMPIAN LANG NG COTTON ANG TUSOK?

MALAMANG PAG DI KA SANAY TALAGANG MASAKIT.

Try niya kaya mag-enrol sa medtech na course, kala niya madali lang! Hindi lang once o twice tinutusukan ng needle ang ugat. Tapos pag 'di pa sharp shooter ang tutusok sayo during practical, i's-stitch kasi wala kang score pag walang backflow. Di ka titigil hanggat sa makakuha ka ng dugo. Ilang dosenang syringe ang nauubos sa kaka-practice, idagdag pa ang hematoma.

Madali lang naman talaga diba, kasi ang mga medtech taga-kuha lang ng dugo, tae at ihi. Sus, ang dali-dali ng trabaho namin, e! Ang laki pa ng sweldo rito sa Pinas. Sa sobrang laki ayaw na tuloy nilang mangibang bansa.

My point is, hindi namin kinuha ang course na 'to for fun. O dahil sa sobrang EASY ng course. Chill lang, e. We have our own reason bakit kami nasa field na 'to. Lahat ng ginagawa namin dito sa hospital, inaral namin. Pinaghirapan namin.

Tapos ang guardian ng patient ni Kianna maka-insulto sa profession namin wagas. Parang pag-aari niya buong Pilipinas! Pati pagkatao ni Kianna, hinusgahan pa! Syempre, di ko mapapalampas 'yon. Pinsan ko ang iniinsulto niya.

Pinapakalma ng Chief medtech ang guardian ng bata habang nakayuko lang si Kianna. I never saw her being insulted like that! Kaya sa sobra kong galit, I butt in.

She also throwed foul words at me. When I looked at Kianna, I saw her red cheeks. Halatang nasampal. When the guardian threatened me, I threatened her back too. ANONG AKALA NIYA, AATRAS AKO?

She said she'll sue us so I told her I'll sue her too. And I wasn't kidding. Physical assault. Verbal harassment. She also threatened to kill my cousin. There are witnesses.

"Alright, then. Sue us! Tingnan natin kung hanggang saan ka dadalhin ng pride mo, MA'AM."

"Talaga! And hija, don't you know who I am?"

I raised a brow. "Obviously, not. The hell I care? And MADAME, let me ask you, your question. Don't you know who I am? Oh! Let me rephrase it. Do you know the KID you just insulted? The family? Baka magulat ka na lang, nasa presinto ka na. And oh, this kid ... is not even kidding when she told you she's sue you for this!"