22. Confession

314 9 0
                                    

"Ah ... sir .. liligpitin ko lang ang pinagkainan," sabay kaming napalingon sa househelp nila.

I almost run towards her and kiss her for saving my ass! At dahil wala na sa akin ang atensyon niya, ibinalik ko sa mesa ang libro saka tumayo.

"I'm going home," I tried my hardest to make my voice firm.

"I'll just grab my keys."

Hindi ko na siya nilingon sa sobrang hiya at tuloy-tuloy na lumabas ng room niya.

"Girlfriend kayo ni sir, mam?" tanong ng kasambahay nila

"Oh no, I'm not!" sagot ko habang pababa sa grand staircase.

"E, nililigawan ka niya mam?" Kinikilig niyang tanong

Ako ang nanliligaw sa kanya. Pero dati pa 'yon.

"Hindi rin. We're just ... friends."

"Sus, si mam! Ang ganda-ganda mo po para maging friends lang kayo!"

I know right! Sabihin mo 'yan sa sir mo! Ang arte-arte! Naku.

Nang makababa, dumiretso ako sa malawak nilang living room. Kakaupo ko pa lang sa sofa nila ng makita kong pababa na si South. He's now wearing another hoody.

"Lets go?" Hindi pa rin mawala ang ngisi niya sa mukha. He's teasing me!

Napairap tuloy ako. Walang salitang naglakad ako palabas ng tawagin niya ang pangalan ko. Pero hindi ako lumingon. Kaya laking gulat ko ng marahan niya akong hatakin sa braso kaya napaharap ako sa kanya ng wala sa oras.

"Tigas ng ulo." His face is just fucking few inches from mine! May narinig pa akong tumili!

With wide eyes, I was rooted to my spot. He shook his head. Iniabot niya ang isa pang jacket pero hindi pa rin ako gumalaw. He sighed impatiently.

Oh my, Lord.

Mamamatay na yata ako.

My heart almost jumped out of my chest ng siya na mismo ang nagsuot sa akin ng jacket. Parang may bukol na namuo sa lalamunan ko kaya hindi ko magawang magsalita.

Shit. Shit. Shit.

Nagm-move on pa nga sabi ako, e! Teka lang! Marupok pa puso ko, naman oh.

"Cut your tongue?" asar niya.

"I thought ... you're courting me?" dagdag niya

I bit my lower lip. And his eyes followed. Bahagya siyang yumuko hanggang sa nagpantay ang paningin namin.

"How am I gonna say yes to you, if you're chickening out?"

Still tongue-tied, I blinked a couple of times before I gathered the courage to step backward. But it was a useless move when he stepped forward!

"U--uuwi na ako!" Tinulak ko siya pero hindi man lang natinag.

Agad ko siyang inirapan bago tinalikuran. I heard him chuckled. Kainis!

Diretso na sana akong bababa ng maalalang umuulan pa. And I don't have umbrella! Kaya wala akong choice kundi hintayin siya.

Nakataas ang isang kilay niya ng bumaling ako sa kanya. I just hug myself and looked away. Mabuti na lang at pinahiram niya ako ng jacket. Ang lamig! Lalo na't naka-cotton shorts lang ako.

My eyes widened when I didn't notice he was so near me! And he fucking pinched my nose!

"Suplada," usal niya bago binuksan ang payong. He raised a brow. I sighed.

Walang akong nagawa kundi lumapit sa kanya para magkasya sa payong. Mabilis naming tinawid ang pagitan ng mansion at kotse niyang naka-park pa rin kung saan niya iniwan kanina.

Embracing scars (COMPLETED)Where stories live. Discover now