Fool's Gold (Summer Series #3)

Kabanata XXI

We just finished the main course and down to desserts which is blueberry cheesecake. Mali ata ang pinili kong damit. My tummy's popping and it's pretty visible with this tight skort or palda short, that's what they call it. Ang dami ko masyadong nakain, it did pay all that walking, though.

Nag-iisip ako kung tatanggalin ang pagkakapulupot sa gilid ng shirt ko o hindi. Magmumukha naman akong walang pambaba kung ganoon.

"What are you doing? Hindi mo kakainin yang cheesecake?" kunot-noong tanong sa akin ni Sebastian. I bite the inside of my cheek.

"Kinakausap kita, oy." tawag niya pa sa akin. Tumingala ako at nag-isip ng isasagot.

"Sige, babe. Kunware, ganito. Tutal wala ka namang hinaharap. Iisipin ko nalang na pader ang kausap ko. Para di na rin ako magtataka kung bakit hindi mo ako kinakausap pabalik—" I was completely aggravated by what he said as I cut him off.

"Did you just insult my boobs?" bulalas ko sa kaniya, mariing hinahawakan ang tinidor. Nawawala ang pasensya ko sa tuwing umiimik ang isang 'to.

Halata naman sa ekspresyon ng mukha niya na gulat siya sa aking sinabi. Napalabi siya at tila nag-iisip ng sasabihin. His tongue glided across his upper lip.

"What? Don't give me any mendacity. Itutusok ko 'to sayong tinidor." babala ko pa sakaniya. He tapped the table and pouted.

"Nagsasabi lang ako ng totoo, babe." pangisi-ngisi niyang sabi. Sa inis ko'y hinila ko ang kwelyo niya at nilapit sa akin, bahagya pa akong napatayo galing sa pagkakaupo dahil may kalakihan ang mesang kaharap.

"Do you know that the smallest size of boobs in my age ranges to baby bra and cup size A? For your information, mine's cup size B. Kaya hindi iyon maliit." sabi ko sabay tanggal sa pagkakakapit sa kwelyo niya. I crossed my arms and leaned in the chair as I annoyingly glared at him.

Bumalik ang tingin ko sa aking tiyan. Paniguradong pati ito ay aasarin pa niya.

"Uunahan na kita." sagot ko sa kaniya. Kumunot ang noo niya at saka natawa. Napakabaliw.

"Babe, huwag. Bata ka pa." tatawa-tawa niyang sagot.

"Ang nonsense mo talagang kausap, Sebastian." hindi ko na napigilang sabihin. He just shot a brow and gave me a flying kiss.

"I said loosen up, Beatrice. Try mo makisakay sa jokes ko. Hindi naman masama." he stated in a serious way. Wow, what an ironic scene.

"Wag mo'ko tawaging Beatrice." Nagkibit-balikat lang siyang tiningnan ako.

"Then stop calling me Sebastian." Halos umusok ang ilong ko sa pakiusap niya. Hail to the King of blackmailers.

"Eh, anong itatawag ko?"

"Babe." seryoso niyang sabi.

"No..." sabi ko sabay iling. He chuckled and crossed his arms.

"Bahala ka." sabi niya nang may makahulugang ngiti. Hindi naman na ako pumalag.

"Seriously, I'm starting to like the fact that you're not even scared to talk to me anymore. Noong una kasi..." Natigilan naman ako nang alalahanin ko kung paano kami nagkakilala.

"You talking to me?" tanong niya sa akin. Should I speak? Or not? I'm not that good at socializing. But I'm pretty honest, so...

"Yes." tipid kong sabi. He straightened his back as he watched me intently.

"Kanina ka pa diyan?" tanong nanaman niyang muli. Ang daming tanong, this is making me anxious. But...should I tell him? Sabihin pa nito, gossiper ako.