Kabanata III

95 6 27
                                    

Here's the thing... Two years after Shaya's stay in the Philippines, is the time when she met Faye. For those who are confused....then after a year, when Faye got back in RiaDeVigo, she found out that Lolo Fernan's already that (referring to the preceding chapter). Enjoy reading!

_____________________________________

"I wonder what it's like to interact with some people in class." Inayos ko ang upo at saka nangalumbaba sa kaniyang harap.

Homeschooled pala siya, pero hindi naman na ako magtataka. Mabuti at hindi ginagawang issue ng mga kapitbahay nila. Kahit alam kong, malalayo ang pagitan. Syempre, hindi pa rin maiiwasan. Marami rin kasing nagkakalat na tsismosa sa paligid.

"It's fine. Hmm. You'll meet different kinds of people. They said, high school is the best part or years of being a student. I kinda agree to that. Though, we have a pile of extracurricular activities to do, we enjoy every single one of them with unity and joy. My classmates and I got to spend some time with each other and to know each other more." Tumango-tango siya at nangalumbaba na rin katulad ko.

Nakaupo kami ngayon sa kuliglig nila, habang nakain ng tsitsirya na binili pa namin sa tindahan na malapit roon sa balon. Ang dami pa niyang biniling krim stick, bente piraso.

"Isn't that a bit hard for an introvert like you? And your anxiety. I mean, don't get me wrong." I chuckled when she apologized because she's afraid that she might offend me.

"It's really hard to socialize. But those were my classmates since freshmen. So, they already grew on me that's why." Nagkunwari siyang pinawi ang mga luha sa mata.

"Nakakaproud ka, alam mo ba yon? I remembered the first time that we met. I somehow saw myself in you noong kakarating ko lang dito."

"Well, maybe it's because this was our last year together. Masaya akong nakasama ko sila sa mga huling araw ng pagiging highschool ko." Tumango-tango siya at inalok ang krim stick na hawak. I kindly rejected it, alam kong kulang pa sa kaniya iyon.

"Kamusta pala 'yong pumunta ditong Pacifica ang pangalan? Sorry for asking..." Sinamaan niya ako ng tingin pero bumuntong-hininga pagkatapos.

"Alam mo...kakasabi ko lang na huwag nating pag-usapan, pero iyon at iyon pa rin ang mga tanong mo." Kinalikot ko ang king mga kuko habang nakatingin sa kaniya. Her eyes were obviously bothered by my questions. I just couldn't help asking....

"She's fine... I must admit that she's good at making me feel that I'm not worthless in my true world. And, her hair's rose gold now." sagot niya nang may tipid na ngiti. I was slightly amused by the fact that she was able to answer one without tearing up.

"Rose gold? That's kinda unique. Koreana lang ang madalas kong nakikitang ganun ang buhok." Nginiwian niya lang ako at saka kumain ng dalawang krim stick nang sabay.

"Pinaglaruan siguro iyon ng stylist ng reyna kaya ganoon.Bago pa tayo lumayo... sabi mo kanina, may ipapatulong ka sa'kin. Ano ba yon?" I tapped my fingers on the vehicle's controller. Kinamot ko pa ang aking ulo bago sumagot.

"Nawawala yung journal ko....patay ako kay Mama kapag nalaman niyang nawala ko 'yon!" Pinagkrus niya ang balikat at ipinatong ang kanang paa sa kaliwang paa niya, ako naman ay humilig sa sandalan ng kuliglig.

"Why just buy another one? An identical— aww!" Pinitik ko ang kaniyang noo dahil sa kaniyang suhestiyon.

"You still need some improvements on your 'fake poor' life. Bakit ako bibili ng bago?! Saan ako bibili? Atsaka importante ang mga nakalagay doon! I need that!" She blinked several times but she's still holding that amused face on her face. Bahagya siyang ngumuso na para bang nag-iisip.

Fool's Gold (Summer Series #3)Where stories live. Discover now