Lord Potter

13

Akşam saat sekize doğru, okulun büyük çoğunluğu büyük salonda toplandı. Salondaki uzun yemek masaları kaldırılmıştı ve duvarlardan birinin önüne yüksek bir platform konmuştu.

Harry, salona girerken babasını zar zor ikna ettiğinden yakınıyordu. İksir ustası haklı olarak Lockhart'la uğraşmak istemiyordu. Çocuk ona 'bir sahtekarın böyle yararlı bir etkinliği mahvetmesine izin mi vereceksin?' konulu uzun bir konuşma yapınca ancak pes etmişti.

Harry, ileride diğer Gryffindolularla sohbet eden ikizleri görünce kısa bir ıslık çaldı. Okulda onlardan başka kimse ıslıkla haberleşmediğinden ikizler otomatik olarak ona dönmüştü.

Diğerlerinden ayrılarak Harry'nin yanına geldiklerinde Fred, "Hey," diye selamladı.

Harry, "Selam," diye karşılık verirken Draco bir baş selamı vermekle yetişmişti. Weasleylerle 'doğal düşman' olsalar da, ikizlerle ortak bir paydaları vardı, Harry Potter.

İki senedir uğraştıkları gibi 'ne kadar dost o kadar güç' kuralına uymak zorundalardı. Malfoylar için zaten bir geri dönüş yolu kalmamıştı, Harry kaybederse onlar da kaybederdi.

"Düello Kulübünün kimin fikri olduğunu tartışıyorduk," dedi Fred.

George, kardeşinin sözünü tamamladı. "Sizin bir bilginiz var mı?"

"Fikir Profesör Lockhart'ınmış ancak biz Profesör Snape'i en azından eşlik etmesi için ikna ettik."

George "Eh," dedi. "En azından Snape'in düellolardan anladığını biliyoruz. Sonuçta eski bir ö-"

Harry kaşlarını çatarak "Hey," diye sözünü kesince ikizler sırıttı.

"Kusura bakma Harry,"

George, Fred'in sözünü tamamladı. "Anlarsın ya, Snape bizim favori profesörümüz sayılmaz."

Harry göz devirirken Draco sırıttı. İkizlerin Harry'i yetiştirenin kim olduğunu bilselerdi asla böyle konuşmayacaklarının farkındaydı.

Fred, "Bu arada," derken hâla sırıtıyordu. "Geçenlerde iksir dersinde olanları duyduk."

George, "Emin olun, bu Snape'in başına ilk kez gelmiyor." diyerek göz kırptığında iki çocuk bir an anlamsızca bakmış, sonra kendilerine engel olamadan gülmeye başlamışlardı.

Profesör Lockhart'ın "Evet, lütfen buraya odaklanın." diyen sesi duyulduğunda sohbetlerini kesmek zorunda kaldılar. İkizler arkadaşlarının yanına dönerken Harry ve Draco da Slytherin öğrencilerinin arasına karışmıştı.

"Şimdi, Profesör Dumbledore bana bu küçük Düello Kulübü'nü başlatma izni verdi ki, kendinizi savunmanız gerekecek durumlar için sizi eğiteyim. Ben de pek çok vesileyle bunu yaptım, tam ayrıntılar için basılı eserlerime bakın." 'Sinir bozucu parlak gülümsemesiyle' konuşmaya devam ederken, iksir ustası bıkkın bir ifadeyle öylece dikilerek adamı dinliyordu.

Savunma Profesörü, elini ona doğru kaldırdı. "Size asistanım Profesör Snape'i takdim edeyim," derken hâla gülümsüyordu. "Bana kendisinin de düellodan birazcık anladığını söyledi ve başlamadan önce kısa bir gösteri yapmamıza sportmence razı geldi. Şimdi, siz gençlerin üzülmenizi istemiyorum, onunla işim bittiği vakit iksir hocanız gene burda olacak, hiç korkmayın!"

Öğrenciler arasında birkaç kıkırtı duyuldu, Harry'se gülmek ve sinirlenmek arasında gidip geliyordu.

İksir ustası sabır dilercesine havada asılı duran mumları izlerken çocuk Lockhart'ın kendini beğenmişliğine sinirlenmek yerine babasının az sonra vereceği karşılığı düşünerek keyif almaya karar verdi.