EAST UNIVERSITY

Chapter 13

Autumn's POV

Matapos naming kumain ay dumiretso kami sa clinic, after malinisan ang sugat ko ay nagtungo na kami sa loob ng aming silid aralan at dahil nga maaga pa ay wala pang estudyante ang nandito maliban sa aming dalawa. Inilapag nito ang bag ko sa aking upuan bago ito nagtungo sa upuang nasa likod ng upuan ko.

"Autumn." tawag nito nang makaupo kami pareho. Nilingon ko ito at nakitang nakapatong ang ulo sa lamesa ng upuan niya.

"I'll just sleep for a minute.Wake me up kung may hindi ka magandang naramdaman."tila inaantok na sabi nito.

Puyat ba siya?

"Hindi ka ba natulog kagabi?"agad na tanong ko.

"No.Binantayan kita magdamag. " mahinang wika nito.

W-What did he just say?!

Naramdaman ko ang kakaibang init sa mukha ko. What the hell is happening to me?

"Lucas? " tawag ko muli sa kanya pero wala akong nakuhang sagot. Mukhang tulog na nga ito.
Bakit ba kasi kailangan niya pa akong bantayan magdamag?

Pinagmasdan ko ito habang mahimbing na natutulog. Noong una ang buong akala ko ay hindi ko makakasundo ang taong ito dahil ibang-iba ang ugali niya pinagbantaan pa niya ako noong unang pagkikita namin pero hindi ko inaasahang siya ang magiging kakampi ko ngayon.

Katulad ko,  isa rin siya sa taong naghahanap ng hustisya para sa pagkamatay ng mama niya.

Mapait akong napangiti,"Why do we need to suffer like this? Were too young to experience the hell that we've been through."Mahinang bulong ko.
Why life is so unfair? And why there are people who kills people without mercy?At bakit sa lahat ng tao,bakit ang mga masasamang katulad pa nila ang nabubuhay?

Tumingin ako sa bintana at pinagmasdan ang kalangitan. Unti unting namuo ang mumunting luha sa aking mga mata.
'I miss you mama and ate. ' agad kong pinunansan ang luhang pumatak mula sa aking mga mata.

'"I'll give you the justice you deserve.  I will make sure na magbabayad ang kung sino mang taong gumawa ng bagay na iyon sainyo.  Itataya ko lahat kahit buhay ko pa maipaghiganti lang ang pagkamatay ninyo. L" mahina kong wika habang nakatingin sa kawalan.

"Revenge will never be the answer to everything, Autumn. " napalingon ako mula sa pintuan kung saan nang galing ang nagsalita at mabilis akong tumayo.

"Rosh."malungkot itong lumapit sa akin.

"Autumn please,let your Dad and Kuya Night handle everything. You're going to risk yourself."malungkot na wika nito habang nakaharap sa akin.

"Nangako ako kay Tita Ally at kay ate Elle na babantayan kita. So please don't do anything na maari mong ikapahamak."tila nagmamakaawa na wika nito. 

Unti-unting sumilay ang ngiti sa mga labi ko,"Don't worry. 
I'm just thinking about that pero wala naman akong balak gumawa ng bagay na ikapapahamak ko." nakangiti sabi ko.

I'm sorry Rosh hindi ko gustong magsinungaling sayo but i can't do what you want.  I'll haunt them all and i will kill everyone who are responsible for the death of my mom and sister.

Masuyo ako nitong niyakap na para bang pinoprotektahan ako kagaya ng dati niyang ginagawa sa akin,"You know how much i love you, right? Kapag nasakatan ka hindi namin alam kung ano ang maaari naming magawa." wika nito habang nakayakap sa akin. Unti-unti kong ipinulupot ang kamay ko sa beywang nito.