Loved such as feared

^37^

Όταν ξύπνησα το επόμενο πρωί, ευχόμουν όλα αυτά που είχα ζήσει το προηγούμενο βράδυ, να μην ήταν ένα μεγαλό όνειρο. Άνοιξα βιαστικά τα μάτια μου και συνειδητοποίησα πως όντως εγώ και ο Γιώργος ήμασταν μαζί στο καναπέ αγκαλιά και τα είχαμε ξαναβρεί. Καθώς τον παρατηρώ, όπως και την πρώτη φορά που κοιμηθήκαμε μαζί, βάζω τον ευατό μου σε διάφορες σκέψεις. Σκέφτομαι πως αν τελικά χθες το βράδυ, δεν τα βρίσκαμε, θα συνέχιζε ο καθένας ξεχωριστά τη ζωή του. Αλλά τότε, η δική μου ζωή θα ήταν κοινή και βαρετή, καθώς θα μετάνιωνα το κάθε λεπτό. Ξαφνικά, νιώθω δάκρυα να τρέχουν στα μάγουλα μου και τα σκουπίζω αμέσως με το χέρι μου. Δεν θέλω να ξυπνήσει και να με δει να κλαίω. Την ώρα που αποφασίζω να σηκωθώ από το καναπέ, νιώθω το χέρι του να με ακουμπάει στη πλάτη και γυρνάω αυτόματα. Τον βλέπω να με κοιτάει επικριτικά, καθώς έχει αυτό το σκληρό, ψυχρό βλέμμα που το έχω ξαναδεί αρκετές φορές στο παρελθόν και μπορώ να πω πως με τρομάζει κάθε φορά.

<< Όλα καλά μεταξύ μας; >> με ρωτάει διστακτικά και τον φιλάω στα χείλη, γνέφοντας του καταφατικά. Δεν θα μπορούσα να είμαι πιο χαρούμενη. Αυτός ο άνθρωπος με κάνει να τον ερωτεύομαι συνέχεια.

Ο Γιώργος με τραβάει προς το μέρος του, ώστε να ξαπλώσω δίπλα του. Με παίρνει αγκαλιά, με αποτέλεσμα να ακουμπάει το κεφάλι μου στο στήθος του και αυτός να ξεκινήσει να μου χαϊδεύει τα μαλλιά. Ξαφνικά,με ξαπλώνει ανάσκελα και με τραβάει ακόμα πιο δίπλα του. Φέρνει τα χείλη του στο λαιμό μου και ξεκινάει να τον φιλάει.

<< Να ήξερες πόσο μου έλειψε αυτός ο λαιμός. Θέλω να του κάνω τα πάντα. Θέλω να σου κάνω πάντα, Νεφέλη. Μου έλειψες πολύ.>> λέει ο Γιώργος, την ώρα που κατευθύνεται προς τα χείλη μου για να τα φιλήσει. Γελάω και κουνάω το κεφάλι μου πέρα δώθε.

<< Αποκλείεται. Κάθε βράδυ, είχε και από διαφορετική κοπέλα. Και σεξ θα έκανες μαζί τους και θα τους πιπιλούσες το λαιμό στο φάσωμα.>> του λέω απότομα και τον βλέπω να σηκώνεται από πάνω μου.

<< Πάλι θέλεις να μαλώσουμε ρε Νεφέλη; Πάλι; Δεν σου έφταναν τα χθεσινά; Δώσαμε μια ευκαιρία ο ένας τον άλλον και τώρα απλά πας να τα καταστρέψεις όλα. Γιατί το κάνεις αυτό, μωρό μου;>> με ρωτάει σκληρά και τον χαστουκίζω. Συνεχίζει να με κατηγορεί για την σχέση.

<< Εγώ τα κατέστρεψα όλα; Εσύ έβαλες το ηλίθιο στοίχημα, εγώ σε τι φταίω; Που δεν έκατσα να μου μιλήσεις; Πίστεψε με και εσύ την ίδια αντίδραση θα είχες με εμένα, αν μάθαινες κάτι αντίστοιχο, Γιώργο.>> του λέω και σηκώνομαι βιαστικά από το κρεβάτι και βάζω καταλάθoς την μπλούζα του Γιώργο. Πάω να την βγάλω, αλλά με αποτρέπει.