^12^

195 21 0
                                    

<< Ρε συ Άρη σταμάτα να καπνίζεις. Με ενοχλεί.>> ακούω μια φωνή να φωνάζει και ξυπνάω. Σίγουρα η Μαριλένα θα είναι.

<< Καλά σου λέει ρε. Αμάν. Φέρτο σε εμένα.>> ακούω να λέει μια άλλη φωνή και σηκώνομαι. Πόσο κόσμο γεμίζει το σπίτι;

Σηκώνομαι από το κρεβάτι και το αφήνω έτσι όπως είναι. Θα το μαζέψω μετά. Βγαίνω από το δωμάτιο και κατευθύνομαι προς την κουζίνα. Ακούω γέλια και ουρλιαχτά. Μπαίνοντας μέσα, βλέπω την Μαριλένα να βρίσκεται στην αγκαλιά του ανθρώπου που φιληθήκαμε και από πάνω τους ο Άρης να τους σπρώχνει κάτω. Τι δουλειά έχει ο Γιώργος εδώ; Πάω να φύγω βιαστικά, αλλά δεν προλαβαίνω καθώς με βλέπει η Μαριλένα και βγαίνει από την αγκαλιά του Γιώργου.

<< Καλημέρα Νεφελάκη μου . Συγγνώμη που σε ξυπνήσαμε, απλά ξέρεις με βρίσκουν μικρή και με πειράζουν.>> λέει η Μαριλένα και γελάει

<< Δεν πειράζει. Έπρεπε να ξυπνήσω έτσι και αλλιώς.>> της απαντάω χαμογελώντας και πάω να φύγω

<< Που πας ρε;>> με ρωτάει ο Άρης και γυρνάω να τον κοιτάξω

<< Η ώρα είναι 10:30, πρέπει να γυρίσω σπίτι. Με περιμένουν κιόλας.>> του απαντάω και κοιτάω τον Γιώργο, ο οποίος με κοιτάει ήδη

<< Ναι σωστά. Μισό λεπτό να σου φέρω τα ρούχα σου από το στεγνωτήριο. Λογικά θα έχουν στεγνώσει μέχρι τώρα.>> μου λέει η Μαριλένα και φεύγει από την κουζίνα.

Μένω με τον Άρη και τον Γιώργο. Παραμένω σιωπηλή, όπως και αυτοί. Γυρνώντας το κεφάλι μου προς τον Άρη, τους βλέπω να κάνουν νοήματα ο ένας στον άλλον και δεν μπορώ να καταλάβω τι λένε.

<< Εγώ λέω να πάω να αλλάξω. Σε λίγο πρέπει να φύγω κιόλας. Έχω να περάσω και από την κοπέλα μου. Λοιπόν, Γιώργο θα μιλήσουμε μετά και Νεφέλη τα λέμε.>> λέει ο Άρης ξαφνικά και τον κοιτάω περίεργα

<< Μάλιστα...>> λέω καχύποπτα και κοιτάω τον Γιώργο

<< Εντάξει Άρη. Θα σου στείλω το βράδυ.>> απαντάει ο Γιώργος και με κοιτάει

<< Ώστε δεν θα μου μιλήσεις; Ούτε στα μηνύματα;>> μου απευθύνεται και δεν τον κοιτάζω.

Σιγά μην μείνω μόνη μου με αυτόν. Μόλις φεύγει ο Άρης, πάω να τον ακολουθήσω και εγώ, αλλά ένα χέρι με τραβάει και πέφτω πάνω σε ένα σώμα:στον Γιώργο. Κάνω κίνηση να τραβηχτώ, αλλά με τοποθετεί καλύτερα στο πόδια του πάνω και με κοιτάει στα μάτια. Δεν το περίμενα αυτό. Ξαφνικά, το χέρι του αγγίζει το μάγουλο μου και κοιτάει τα χείλη μου που τρέμουν λόγω της κοντινής απόστασης που έχουμε. Σκύβει το πρόσωπο του και πιέζει το στόμα του στο δικό μου. Τι σκατά πάω να κάνω πάλι; Είναι μεγάλο λάθος. Δεν μπορώ να σταματήσω όμως.

Loved such as fearedOnde histórias criam vida. Descubra agora