မွဴးဆက္ ရန္ကုန္ကို ၿပိဳင္ပြဲကိစၥနဲ႔ သြားေနတဲ့အေတာအတြင္း သူ အိမ္ျပင္ကိုမထြက္ျဖစ္။လြမ္းၿပီးေတာ့သာ က်န္ေနခဲ့သည္။ေသာ္ေသာ္နဲ႔ ရွားရွားကလည္း ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနမွ ေတာင္ငူကို ျပန္ေရာက္လာမွာဆိုေတာ့ သူတစ္ေယာက္ထဲ အိမ္ထဲမွာေခြေခါက္ေနရေတာ့သည္။
"မွဴးဆက္ မရိွတာနဲ႔ပဲ သားသားက အိမ္ျပင္ကိုမထြက္ေတာ့ဘူးေပါ့"
ဆိုဖာေပၚမွာေခြေခါက္ေနတဲ့ သူ႔နား ေမေမေရာက္လာကာ စကားဆိုေတာ့
"မဟုတ္ပါဘူး ေမေမရယ္ တစ္ေယာက္ထဲအျပင္သြားရမွာလဲ ပ်င္းလို႔ပါ"
"မွဴးဆက္က ဘယ္ေန့ျပန္လာမွာတဲ့လဲ"
"ၿပီးတာနဲ႔ ျပန္လာမယ္လို႔ေျပာတာပဲ သူ ေအာက္ျမန္မာျပည္လက္ေရြးစင္ ေရြးခံရမယ္ထင္ပါတယ္ ဒါနဲ႔ ေမေမက အျပင္သြားမလို႔လား"
"ဟုတ္တယ္ အႏွင္းရဲ့ ေယာကၡမႀကီး ေမြးေန့ အလႉလုပ္မလို႔တဲ့ အဲ့ဒါ သြားကူမလို႔ ခန႔္ႏိုင္ကေတာင္ သားကိုေမးေနေသးတယ္ မေတြ့တာၾကာလို႔တဲ့ သားသားေရာလိုက္ခဲ့ပါလား"
"မလိုက္ေတာ့ပါဘူး "
"ၿပီးေရာ ေမေမသြားၿပီ ၿခံတံခါးေသခ်ာပိတ္ထားဦး"
"ဟုတ္"
တကယ္လို႔မ်ား ကိုခန႔္ႏိုင္တို႔အိမ္ကို သူလိုက္သြားၿပီပဲထား မွဴးဆက္ျပန္သိသြားရင္ ေသခ်ာေပါက္ ပြဲႀကီးပြဲေကာင္းျဖစ္သြားႏိုင္သည္။မွဴးဆက္ သဝန္တိုခ်က္ကို စဉ္းစားမိေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲရယ္မိျပန္သည္။
"ဪ လြမ္းလိုက္တာေနာ္"
မွဴးဆက္သြားတာျဖင့္ တစ္ပတ္ေတာင္မျပၫ့္ေသး။ဒီလိုလြမ္းနာက်ေနတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔သာဆို ၾကာၾကာခြဲေနရရင္ သူဘယ္လိုေနရပါ့။
~~~~~~~~~~~~~~~
"ဟယ္ မွဴးဆက္ ဒီေန့လည္း ထပ္ေတြ့ျပန္ၿပီ"
ေတာင္ငူျပန္ရေတာ့မွာမလို႔ ယံယံ့အတြက္ မုန႔္ေတြရယ္ လက္ေဆာင္ေတြရယ္ လာဝယ္ေနတုန္း မထင္မွတ္ပဲ ေတြ့လိုက္ရတာက ဇူးဇူးကိုျဖစ္သည္။မေန့က ၿပိဳင္ပြဲကိစၥေတြအကုန္ၿပီးလို႔ အေဒၚတို႔အိမ္ျပန္လာတဲ့လမ္းမွာလည္း တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပါပဲ ဇူးဇူးနဲ႔ဆံုခဲ့သည္။ပိုက္ဆံအိတ္လုခံလိုက္ရလို႔ အိမ္ျပန္ဖို႔ ဒုကၡေရာက္ေနတယ္ဆိုတာနဲ႔ သူပဲ တကၠစီငွားဖို႔ ကူညီေပးလိုက္မိသည္။
YOU ARE READING
သူ႔အခ်စ္မွာခိုနားခြင့္(သူ့အချစ်မှာခိုနားခွင့်)Unicode+Zawgyi
Teen Fictionခ်စ္ျခင္းေမတၲာစစ္စစ္ေတြက ဘ၀မွာ ႏွစ္ခါရိွႏိုင္လား?? ချစ်ခြင်းမေတ္တာစစ်စစ်တွေက ဘ၀မှာ နှစ်ခါရှိနိုင်လား??
