ေက်ာင္းသႂကၤန္ဆိုေပမယ့္ ယံယံတို႔အတန္းက မနက္ခင္းပိုင္း tutorial ရိွတာေၾကာင့္ မကဲရ။ ေက်ာင္းမ႑ပ္ကသီခ်င္းသံေတြၾကားေနရၿပီး အတန္းထဲမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေမဂ်ာေတြဆို မုန႔္လက္ေဆာင္းလုပ္တဲ့အဖြဲ႔နဲ႔ မုန႔္လံုးေရေပၚလံုးတဲ့အဖြဲ႔နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္လို႔။
"ဒီလိုေန့မွ tutorial က ရိွရတယ္လို႔"
"ဟုတ္ပကြာ ဘူမိက ထမနဲထိုးေနတာ ငါထမနဲ စားခ်င္တယ္"
"မိရွားတို႔ေမဂ်ာက မုန႔္လက္ေဆာင္းတဲ့ သြားေသာက္ခ်င္လိုက္တာ"
အတိုင္အေဖာက္ညီေနတဲ့ ႏွစ္ေယာက္ကို ယံယံၾကၫ့္ေနရင္းကိုယ့္ေမဂ်ာကေရာ ဘာေတြမ်ားလုပ္လဲဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔
"ငါတို႔ေမဂ်ာကေရာဘာတဲ့လဲ"
"မသိဘူး ငါတက္လာတုန္းက ဌာနေရ႔ွမွာ ေရႏြေးအိုးႀကီးတည္ေနတာပဲေတြ့တယ္"
"EC ကိုေျပာၿပီး ငါတို႔ tutorial ေစာေစာေျဖလို႔ရမရေမးၾကည့္မလား"
သူ႔အေျပာကို ႏွစ္ေယာက္သားအားရဝမ္းသာေထာက္ခံကာ ေသာ္ေသာ္က ECဆီ ထထြက္သြားသည္။
ဖုန္းထဲ message ဝင္လာတာနဲ႔ ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ မွဴးဆက္ဆီက
'ထမနဲလာစားပါလား'
'tutorial ရိွေသးတယ္'
သူျပန္ပို႔ၿပီးေတာ့ဘာစာမွထပ္ေရာက္မလာေတာ့တာနဲ႔ ေျဖရမယ့္စာပဲထိုင္ၾကၫ့္ေနလိုက္သည္။ေသာ္ေသာ္က အနားျပန္ေရာက္လာကာ
"သြားေျပာၾကၫ့္မယ္တဲ့ ခြင့္ျပဳရင္ေတာ့ ေျဖလို႔ရတယ္တဲ့"
"ငါ ရွားရွားကိုဒီေန့ဖြင့္ေျပာလိုက္ရင္ ေကာင္းမလား"
အစမရိွအဆံုးမရိွတံုးတိႀကီးေျပာလာတဲ့ ဘုန္းျပၫ့္ေၾကာင့္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ အေၾကာင္သား ၾကၫ့္ကာေသာ္ေသာ္က
"ဟိုကပါးခ်ထၫ့္လိုက္လိမ့္မယ္"
ရွားရွားနဲ႔ ျပသာနာတက္ၿပီးကတည္းက ဘုန္းျပၫ့္ကိုဘယ္လိုမွအေတြ့မခံတာေၾကာင့္ ဘုန္းျပၫ့္ ေရာဂါသည္းေနတာ အလူးအလဲ။
"ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ ဒီအေျခအေနႀကီးကို ဘယ္လိုမွသည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး ေနလို႔ထိုင္လို႔ကိုမရဘူး"
YOU ARE READING
သူ႔အခ်စ္မွာခိုနားခြင့္(သူ့အချစ်မှာခိုနားခွင့်)Unicode+Zawgyi
Teen Fictionခ်စ္ျခင္းေမတၲာစစ္စစ္ေတြက ဘ၀မွာ ႏွစ္ခါရိွႏိုင္လား?? ချစ်ခြင်းမေတ္တာစစ်စစ်တွေက ဘ၀မှာ နှစ်ခါရှိနိုင်လား??
