ေက်ာင္းသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ၿပီး ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာလိုက္ေတာ့ ေမေမက အလုပ္သြားဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနကာ မနက္စာစားဖို႔ သူ႔ကို ေစာင့္ေနေလသည္။
"ေမေမ မုန႔္ဟင္းခါး ျပင္ေပးထားတယ္ သားသား စားရံုပဲ"
အေၾကာ္စံု ဟင္းရည္ပူပူအေငြ့တေထာင္းေထာင္းနဲ႔ ေတာင္ငူမုန႔္ဟင္းခါးက စားခ်င္စိတ္ကို ဆြဲေဆာင္ေနသည္။
"သားသား ေက်ာင္းမွာေရာ သူငယ္ခ်င္းေတြရၿပီလား"
"ဟုတ္ ေသာ္ေသာ္နဲ႔ရွားရွားတဲ့ ေသာ္ေသာ္ကေတာ့ အခန္းထဲကပဲ ရွားရွားကေတာ့ ေသာ္ေသာ္ကေနတစ္ဆင့္ခင္တာ သခ်ၤာက"
"အမယ္ ငါ့သားက မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းေတြေတာင္ ရေနၿပီေပါ့"
ေမေမ့စကားေၾကာင့္ သူရယ္မိကာ
"မဟုတ္ဘူး ေမေမရဲ့ ေသာ္ေသာ္က ေယာက်္ားေလးပဲ နည္းနည္းႏြဲ႔ေနတာ"
သူေျပာလိုက္ေတာ့ ေမေမက ဪ ဆိုၿပီး ၿပံဳးသည္။
"သားကို တကယ္ခင္ၾကတာ ေမေမရဲ့ ႏွစ္ေယာက္လံုးက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းနဲ႔ စိတ္ထားလည္းေကာင္းတယ္"
"ဟုတ္ပါၿပီ အဲ့ဒါဆိုလည္း ေက်ာင္းပိတ္ရက္ျဖစ္ျဖစ္ အိမ္အလည္ေလးေခၚပါဦး"
"ဟုတ္ ပိတ္ရက္က် သားေခၚလာခဲ့မယ္"
မနက္စာစားၿပီးတာနဲ႔ အေမ့ကို ႏႈတ္ဆက္ကာ ဆိုင္ကယ္ယူၿပီး ေက်ာင္းကိုထြက္လာလိုက္ေတာ့သည္။
~~~~~~~~
"က်စ္"
ေက်ာင္းသြားဖို႔ အိမ္ေအာက္ဆင္းလာၿပီးမွ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ စုတ္သတ္မိကာ အလိုလိုမ်က္ေမွာင္ႀကံဳ႔မိလ်က္သား။တစ္ၿခံလံုး ဆိုင္ကယ္ေတြ ျပၫ့္ေနကာ အေပါက္ဝမွာပါ ဆိုင္ကယ္ေတြက ပိတ္ေနသည္။သူတို႔အိမ္က ေဘာလံုးပြဲဒိုင္ဆိုေတာ့ အခုလိုဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႔ ျပၫ့္ေနတာ ဆန္းေတာ့မဆန္း။ညက ဂိမ္းဆိုင္က ျပန္လာေတာ့ အေဖက ေရ႔ွဘက္အိမ္မွာခဏလာေစာင့္ေပးဆိုတာနဲ႔ ဆိုင္ကယ္ကို ဒီမွာပဲထိုးထားလိုက္မိတာ အခုေတာ့ သူဆိုင္ကယ္က ဘယ္လိုမွထုတ္မရေတာ့။ဒီေန့ ဇူးဇူးကို ေက်ာင္းအတူသြားဖို႔ လာေခၚမယ္ေျပာထားတာ ဒီပံုအတိုင္းဆို ဘယ္လိုလုပ္ရမွန္းေတာင္မသိ။
YOU ARE READING
သူ႔အခ်စ္မွာခိုနားခြင့္(သူ့အချစ်မှာခိုနားခွင့်)Unicode+Zawgyi
Teen Fictionခ်စ္ျခင္းေမတၲာစစ္စစ္ေတြက ဘ၀မွာ ႏွစ္ခါရိွႏိုင္လား?? ချစ်ခြင်းမေတ္တာစစ်စစ်တွေက ဘ၀မှာ နှစ်ခါရှိနိုင်လား??
