ေက်ာင္းပိတ္ရက္ သူငယ္ခ်င္းေတြ အိမ္အလည္ေခၚထားတာနဲ႔ ေမေမ ၾကာဇံခ်က္ေနတာကို ကူလုပ္ေပးျဖစ္သည္။
"သား သူငယ္ခ်င္းေတြ ဘယ္အခ်ိန္လာမွာလဲ"
"၉ နာရီေလာက္လာခဲ့မယ္တဲ့ ေမေမ"
"ဇာတိက အကုန္ေတာင္ငူကပဲလား"
"ေသာ္ေသာ္က ဇရပ္ႀကီးက ရွားရွားက ျဖဴးက ဒီမွာ အေဆာင္ေနၾကတာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က အထက္တန္းကတည္းက ဒီမွာလာတက္တာတဲ့ ဘုန္းျပၫ့္ကေတာ့ ေတာင္ငူကပဲ လ်ွပ္စစ္လမ္းထဲမွာေနတာ သားတို႔အိမ္နဲ႔ နည္းနည္းနီးတာေပါ့"
"ဪ"
ေမေမနဲ႔စကားေကာင္းေနတုန္း ဟြန္းသံေတြၾကားရတာနဲ႔ အိမ္ေရ႔ွထြက္လာလိုက္ေတာ့ သံုးေယာက္သား တူတူခ်ိန္းၿပီး လာၾကပံုရသည္။သူၿခံတံခါး ဖြင့္ေပးၿပီး ဆိုင္ကယ္ေတြ အထဲထၫ့္ခိုင္းကာ အိမ္ထဲေခၚလာလိုက္ေတာ့ ေမေမက မီးဖိုေခ်ာင္ကထြက္လာသည္။
"သားတို႔ သမီးတို႔ ကိုယ့္အိမ္လိုသေဘာထားၿပီးသာေန"
"ဒါ ငါ့ေမေမပဲ ေမေမ ဒါက ေသာ္ေသာ္ သူက ရွားရွား ဘုန္းျပၫ့္ကေတာ့ ဟိုတစ္ခါမိတ္ဆက္ေပးၿပီးသား"
"ယံယံက အန္တီနဲ႔တူလို႔ေခ်ာတားကိုး ခုမွသိေတာ့တယ္"
ေသာ္ေသာ္စကားကို ေမေမကရယ္ကာ
"မုန႔္ေကြၽးရေတာ့မွာပဲ အန္တီၾကာဇံခ်က္ေနတာ အဝသာစား ဟုတ္ၿပီလား"
"စားမွာ အန္တီ သမီးက ၾကာဇံခ်က္ အရမ္းႀကိဳက္တာ ေရွာက္သီးသုပ္ေလးနဲ႔ဆို ရွယ္ပဲ"
ရွားရွားက ေျပာရင္းနဲ႔ သေရေတာင္က်လာသၫ့္ႏွယ္။
"အဲ့ဒါဆိုလည္း နင္ဒီမွာ အလကားထိုင္မေနနဲ႔ သြားလုပ္ကူေလ"
ဘုန္းျပၫ့္စကားေၾကာင့္ ရွားရွားက မ်က္ေစာင္းထိုးကာ
"ကူမွာပါ ငါက နင့္လို အလကားထိုင္မေနဘူး"
"နင္က မိန္းကေလးေလ လုပ္ကူရမွာေပါ့"
ဘုန္းျပၫ့္နဲ႔ရွားရွားက ေတြ့တာနဲ႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အႏိုင္မခံအရႈံးမေပး စသည္။ဒါကို ေမေမကေတာ့ သေဘာက်ကာ ရယ္သည္။ေသာ္ေသာ္က ေမေမ့ကို အားနာဟန္နဲ႔ၾကၫ့္ကာ
YOU ARE READING
သူ႔အခ်စ္မွာခိုနားခြင့္(သူ့အချစ်မှာခိုနားခွင့်)Unicode+Zawgyi
Teen Fictionခ်စ္ျခင္းေမတၲာစစ္စစ္ေတြက ဘ၀မွာ ႏွစ္ခါရိွႏိုင္လား?? ချစ်ခြင်းမေတ္တာစစ်စစ်တွေက ဘ၀မှာ နှစ်ခါရှိနိုင်လား??
