killer | bts

18

-Vote vermeyi ve satır arası bolca yorum yapmayı unutmayın. 💘

***

soluk alış verişleri yavaşladı, ölmeden önce son kez mırıldandı. "Canın cehenneme." karşısında bulunan beden kahkaha atmış ve koyu saçlarını okşamıştı. "Hayır güzelim, birlikte." demişti sırıtmaya devam ederken, beden nefes almayı kestiğinde umursamadan ayağa kalktı ve ona üstünden baktı, "Duruma bakılırsa benden erken gittin."

16 SAAT ÖNCE.

Ormandan gelen kahkaha sesleri ile Yoongi korku ile Jungkook'a bakmıştı. Elleri titriyordu, yanında bulunan esmer tenli bunu anlamış olacak ki, güven verici bir şekilde ellerini kendininkilerin arasına almıştı.

"Geliyor, bizde öleceğiz." demişti Yoongi, Jungkook ise korkusunu hissetmiş ve titrek bir nefes almıştı. O çoktan ölümünü kabullenmişti. Havaya sıkılan bir mermi sesiyle, Yoongi ürkekçe başını eğdi ve Jungkook'un onu sıkıca tutmasına sebep oldu.

"Korkma." dedi Yoongi'yi saran eller, "her şeyi anlatırsak.. kurtulabiliriz."

Yoongi Jungkook'a garip bir ifade ile baktı, kaşlarını çatmıştı. "Jungkook, herkesi öldüren bir adamdan bahsediyoruz. İntikamı kafasına koymuş birinden, merhamet beklemek aptalca." dediğinde, Kook ilk defa Yoongi'nin haklı olmasından şikayetçiydi. "Olabilir, denemekten zarar gelmez." demişti soğuk ses tonuyla.

Ellerini Yoongi'nin çenesine yerleştirmiş ve birbirlerine bakmasını sağlamıştı, "en azından.." yanaklarında bulunan parmakları hareket ettirdi. "birlikte öleceğiz." Yoongi ise yanağına sürtünen parmaklar ile derin bir nefes almıştı. "Evet.. birlikte öleceğiz."

Jungkook ve Yoongi her zaman diğerlerine kıyasla daha yakın olmuşlardı. Sevgili değillerdi, kesinlikle sevgili falan değillerdi. Onların arasında görünmez bir bağ vardı ve bunun ne olduğunu anlayamıyorlardı. Yeri geldiği zaman birbirlerine kardeşlik yapıyor, yeri geldiklerinde sevgili bile olabiliyorlardı. Jungkook'un arzusu gözlerine yansımış ve hızla yere bakarak gözlerini kapatmıştı.

Yoongi, Hoseok'un geldiğini hissediyordu. Elleri titremeye devam ediyordu, Jungkook bunu fark ettiğinde sinirlenmiş ve Yoongi'ye bakmıştı. "Sana korkmaman gerektiğini söylüyorum." demişti fısıldayarak. Yoongi bu ses tonunu biliyordu, 2 yıl önce duyduğu ses tonuyla aynıydı.

Yüzünde beliren gülümseme ile Jungkook'a döndü, Jungkook'un içinde beliren duyguları hissedebiliyordu. "Zaten öleceğiz Jeon." dedi kuru dudaklarını ıslatırken, "son kez." diye fısıldadı.

( Y/N; aptal aptal ship kavgası yapanları engellemek mecburiyetindeyim. Muah.)

Jungkook koyunun en derin noktasını, gözlerine yansıtmıştı. Yoongi'ye hırsla bakıyor ve dudaklarını izliyordu. "Yine aynı şeyler olacak diye korkuyorum." dediğinde Yoongi ellerini Jungkook'un boynuna sarmıştı, "öldüler." dediğinde, bu sınırının sonu olmuştu.

Onları ormanda arayan bir katil vardı, ancak bunu umursamadan karşında bulunan kırmızı dudaklara yaklaşmıştı. Alt dudağını ezen dişler yüzünden, Yoongi kısıkça inlemişti. Jeon'u hissetmeyi özlemişti, 2 yıldır özlemiyle yandığını hissediyordu. Jungkook'un ondan farksız olduğunu gösteren hareketler, son hızıyla devam ediyordu.

Yoongi'nin kalçalarından tutup kaldırdığında, dilini dudaklarının arasına sokmuştu. Yoongi aldığı hazla tekrardan inlemiş ve Jungkook'un saç tutamlarını çekiştirmişti. Esmer tenli çekilen saçlarıyla, hırlamış ve Yoongi'yi yavaşça yere bırakmıştı. Tam o anda duydukları alkış sesiyle, korkusuzca birbirlerinden ayrılmış ve onları gülerek izleyen katile dönmüşlerdi.