Loved such as feared

^35^

<< Ναι. Λοιπόν, είσαι έτοιμη να φύγουμε; >> με ρωτάει βιαστικά και του γνέφω καταφατικά. Ώρα να ξεκαθαριστούν τα πράγματα.

<< Και όπως είπαμε Μαριλένα. Προφυλακτικά, αλλιώς όχι σεξ.>> λέει ο Γιώργος, πριν κλείσει την πόρτα και μπούμε μέσα στο αυτοκίνητο του.

<< Νεφέλη, μπορώ να μάθω τον λόγο που πας να μιλήσεις με την Φωτεινή; Αν πηγαίνεις για τον Γιώργο, περίμενε μέχρι το βράδυ.>> ακούω ξαφνικά τον Άρη να με ρωτάει και τον κοιτάει περίεργα.

<< Άρη, θέλω απλά να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα με την Φωτεινή. Είτε αυτά αφορούν τον Γιώργο, είτε αυτά αφορούν εμένα και εκείνη. Δεν θέλω να το συζητήσω περαιτέρω, αλήθεια. Όπως γνωρίζεις και εσύ, το βράδυ εγώ και ο Γιώργος θα ξεκαθαρίσουμε τα πάντα μεταξύ μας. Από εκεί και πέρα, ότι γίνει, έγινε. >> του λέω, κοιτώντας τον.

<< Εντάξει. Απλά εγώ σε ρώτησα, γιατί σας ξέρω και τους δύο. Σήμερα εσύ αποφάσισες να συνατηθείς με την Φωτεινή και χθες ο Γιώργος συναντήθηκε με τον Στέφανο για να μιλήσουν για εσένα. Θα σας πρότεινα να μην μπλέκετε άτομα που ενδεχομένως να πληγωθούν. Προσπαθήστε να τα βρείτε μόνοι σας.>> λέει ο Άρης ήρεμα

Βρήκε ο Γιώργος τον Στέφανο για να μιλήσουν για εμένα;

Εμένα γιατί δεν μου το είπε κανείς από τους δύο;

<< Μίλησε ο Γιώργος με τον Στέφανο χθες;>> τον ρωτάει απότομα

<< Ναι. Βέβαια, μου είπαν και οι δυο να μην σε ενημερώσω, αλλά εγώ θεώρησα σωστό πως έπρεπε. Γιατί μπλέκεται άτομα που δεν πρέπει. Ρε συ Νεφέλη, μιλήστε και ξεκαθαρίστε τα. Είναι κρίμα να χαλάτε τα πάντα, να χαλάτε τις διαθέσεις σας αν δεν νιώθετε κάτι ο ένας για τον άλλον και να προσποιείσαι πως δεν συνέβη τίποτα το καλοκαίρι.>> συνεχίζει να μου λέει ο Άρης και προσπαθώ να καταλάβω που το πάει.

<< Γιώργο, προσπαθείς να μου πεις κάτι έμμεσα; Γιατί αν θέλεις, μπορείς να μου το πεις ευθέως. Όσο δύσκολο και να σου είναι.>> του λέω, καθώς πιστεύω πως αυτό που θα μου πει αφορά τον Γιώργο.

<< Δεν θέλω να σου πω κάτι ακόμα. Απλά άκουσε με για μια φορά.>>μου λέει συμβουλευτικά και δεν δίνω σημασία.

<< Εντάξει Άρη. >> του λέω διστακτικά και νιώθω το βλέμμα του

<< Έχουμε φτάσει. Μπορείς να κατέβεις. >> μου λέει και τον αποχαιρετάω. Την ώρα που βγαίνω, έρχομαι μετωπικά με τον Γιώργο και μια κοπέλα που βλέπω για πρώτη φορά στη ζωή μου. Ποια είναι αυτή που του χαμογελάει και τον ακουμπάει εκεί που τον ακουμπούσα και εγώ, όταν είχαμε σχέση; Κάνω διακριτή την εμφάνιση μου και ξεροβήχω απαλά, ώστε να μην καταλάβει ότι τον ζηλεύω.