☁️; roommate

20

[💌]; Kaç yaşındasınız?

bol vote ve bol yoruum

sizi seviyorum, iyi okumalar

lütfen oy vermeyi ve düşüncelerinizi yazmayı unutmayın

ve hikayemi takip edip beni takip etmeyen bebeklerim beni de takip edebilir misiniz acabaa

—

Haneul şaşkınlıktan ne yapacağını bilemezken Baekhyun'un öpücüğüne karşılık verdi. Baekhyun bornozunun ipinden kavrayarak Haneul'ü kendisine doğru hızlıca çekip bedenine çarpmasını sağladı. Haneul biraz olsa rahatlarken ipini birden çözecek sanmıştı. Haneul dudaklarını Baekhyun'dan ayırırken başını eğdi ve Baekhyun kıkırdadı.

"Seni endişelendirdim mi?" Baekhyun memnun olmuşçasına gülümserken, Haneul'ün utanması hoşuna gitmişti. Endişelendirmişti tabi ki.

"Giyinmem lazım," dedi Haneul gözlerini Baekhyun'dan kaçırarak. "Beni aşağıda bekleyebilir misin?" Baekhyun gülmeye devam ederken Haneul'a tekrar eğildi ve yanağından öpüp, dediği gibi yaptı ve aşağıya indi.

Haneul şimdiye kadar tuttuğu nefesini dışarıya bıraktığında eli kalbine gitti. Derin derin nefesler alırken yüzüne yayılan gülümsemeye de engel olamadı.

"Aptal," diye mırıldanarak üzerini aceleyle değiştirdi. Yüzünü hafif renklendirirken saçlarını açık bıraktı. Çantasını ve ceketini alarak Baekhyun'un yanına indi.

"Çabuk hazırlanmışsın." Baekhyun baştan aşağı Haneul'ü süzdü ve televizyonun karşısından kalktı.

"Bugün çok fazla özenmedim." derken aynada kendisine baktı. "Ama yine de fena görünmüyorum." Baekhyun ceketini giyerken hala onu süzmeye devam ediyordu.

"En azından saçlarını kurutmalıydın, hasta olursan başında beklemek zorunda kalabilirim." Haneul gülümseyerek kapıyı açtı ve dışarıya adımını attıklarında Baekhyun, Haneul'ün beline sarılmıştı.

"Bu fikri sevmiş olabilirim," diye yavaşça konuştu. "Bugün hava oldukça güzel değil mi?"

"Evet," dedi Baekhyun gülümseyerek. "Daha önce otobüsü kullanmadın değil mi? Otobüsle gitmeye ne dersin?"

"Otobüs durağının yerini bile tam olarak bilmiyorum." Haneul gülümserken Baekhyun onu yönlendirerek duraklara doğru yürüdüler. İki sokak aşağı indiklerinde otobüs durağına geldiler.

"Burası merkezi bir yer olduğu için buradan otobüsler istediğin her yere gidiyor." Eliyle gelen otobüsü gösterdi. "Biz buna bineceğiz." Haneul otobüs numarasını aklına kazıdı. Otobüse binip boş bir yer bulduklarında oturdular.

"Öğrenci dolu." dedi Haneul etrafına bakarak.

"Çünkü üniversite otobüsü Haneul. Sence de normal değil mi?" Haneul gözlerini devirdiğinde Baekhyun güldü. Cama doğru dönerek sırtını hafifçe Baekhyun'a doğru yaslamıştı. Baekhyun'da kollarını Haneul'a sardığında çenesini omzuna koydu.

"Okula gittiğimizde hareketlerin değişecek mi?" Haneul dışarıya bakarak alayla konuştu.

"O ne demek?" Bilmem dercesine omuzlarını silkti. Haneul sessiz kalırken otobüs kampüsün karşısında durmuştu. İkisi de kalkarlarken otobüsten indiler ve yavaşça yürümeye devam ettiler.

"Hyung!" Sehun'un sesini duyduklarında yavaşladılar. Arkalarından onlara doğru koşuştururken nefes nefese kalmıştı.

"Otobüsle mi geldin?" Yanlarına ulaştığında beraber yürümeye başladılar.