Loved such as feared

^28^

<< Ίσως να έκανε καλά.>> λέω διστακτικά και διορθώνω τον καναπέ

<< Επίσης, δεν ξέχασες πως στις έντεκα θα έρθει η Φωτεινή για καφέ; Βασικά σε πέντε λεπτά. Λοιπόν, πάω πάνω να ετοιμάσω τα πράγματα μου και αυτά που θέλω να δει και κατεβαίνω. Αν έρθει, άνοιξε.>> μου λέει και ανεβαίνει τις σκάλες για να πάει στο δωμάτιο της

To είχα ξεχάσει πως θα έρθει σήμερα η Φωτεινή για καφέ.Δεν ξέρω αν πρέπει να χαρώ ή να στεναχωρηθώ με αυτά που άκουσα. Από την μια, χαίρομαι που καταφέρε να προχωρήσει τη ζωή του και να βρει μια κοπέλα σαν την Φωτεινή, καλή και όμορφη, αλλά από την άλλη νιώθω προδομένη γιατί ήθελε να μου εξηγήσει και να του δώσω μια νέα ευκαιρία και αυτός βρήκε καινούργια κοπέλα. Τόσο γρήγορα με ξεπέρασες; Τις σκέψεις μου διακόπτει ο ήχος του κουδουνιού και καταλαβαίνω πως ήρθε. Περιμένω λίγα λεπτά να περάσουν και ανοίγω την πόρτα. Το θέαμα που αντικρίζω μπροστά μου με κάνει να τρέμω. Η Φωτεινή είναι στην αγκαλιά του Γιώργου και τον φιλάει στο μάγουλο. Γυρνάει ο Γιώργος και με βλέπει να στέκομαι στη πόρτα ακίνητη. Κάνει νόημα στην Φωτεινή και την βγάζει από την αγκαλιά του.

<< Νεφέλη;>> με φωνάζει και την νιώθω να έρχεται δίπλα μου

Μου παίρνει μερικά λεπτά να συνέλθω, αλλά ένα χαμόγελο αντικαθιστά την σαστισμένη μου έκφραση απέναντι τους.

<< Ναι. Συγγνώμη αφαιρέθηκα.>> της λέω διστακτικά

<< Δεν πειράζει. Συμβαίνουν αυτά.>> μου λέει χαμογελώντας

Την ώρα που γυρνάει προς την μεριά του Γιώργου για να τον χαιρετήσει, βρίσκω την ευκαιρία να την παρατηρήσω καλύτερα. Φοράει μια τζιν καμπανά και ένα από τα αγαπημένα φούτερ του Γιώργου. Το φούτερ αυτό με βάζει σε σκέψεις, καθώς αυτό το φούτερ μου το είχε δώσει στην πρώτη μας βόλτα και τώρα το φοράει αυτή. Λογικά θα έκαναν αυτό που έκαναν και θα τις έδωσε για να τον αισθάνεται.

<< Φωτεινή, σε περιμένει πάνω η Μαριλένα.>> της ενημερώνω

<< Ναι. Λοιπόν, εμείς τα λέμε μετά και όπως είπαμε.>> λέει στον Γιώργο και συνεχίζει να τον φιλάει στο μάγουλο που φιλούσα εγώ κάποτε

Αφού τον φιλάει, κατευθύνεται προς το μέρος μου και μπαίνει μέσα στο σπίτι για να βρει την Μαριλένα. Την ίδια στιγμή, κάνω κίνηση να μπω και εγώ, αλλά νιώθω το χέρι του Γιώργου να με τραβάει προς τα πίσω.

<< Συγγνώμη αν σε πόνεσα, δεν το ήθελα.>> μου λέει και τραβάει το χέρι του από το δικό μου χέρι, κοιτώντας με στα μάτια