Lawrence, The Hotelier (Published Under POP FICTION)

TWENTY-FOUR

His World

Napagdesisyunan kong magprito na lamang ng hotdog, bacon at eggs at magtoast na lang din ng bread. Gumawa na rin ako ng kape para sa aming dalawa.

Bumuntong-hininga ako. Pakiramdam ko ang dami ng nangyari sa nakalipas na mga araw. At himalang hindi pa ako nakakaramdam ng pagod. I think this is one of the perks of being in love, yung kahit na maraming nagpapahiwalay sa'yo mula sa kanya pero andyan ka pa rin para patuloy siyang mahalin.

Sa edad kong dise-otso, parang ang tanda ko na kumpara sa iba. Ewan ko, pero sa kalagayan ko ngayon, kahit anong mangyari ay ipaglalaban ko si Lawrence. I know, I'm inexperienced, but I'm certain that I will fight for him no matter what. Kahit ikawasak pa ng buong pagkatao ko. I just simply love the man so much. So much that I'm willing to lose myself just for him. With him. By him.

Nagliligpit ako ng mga kalat sa kusina nang biglang may mga bisig ang pumulupot sa aking bewang. Muntik na akong mapatalon sa gulat. Muntik ko na ring mabitawan ang platong hawak ko. Nilingon ko si Lawrence na may inis sa mukha ko.

"Wag ka namang manggulat! Nakakainis naman eh!" Pumiglas ako sa yakap niya pero hindi niya ako binitawan.

Humalakhak pa ito bago niya diniin ang mukha ko sa dibdib niya. "Kanina pa kaya kita pinagmamasdan pero mukha kang seryoso sa ginagawa mo. I like you seeing here in my kitchen with my T-shirt on, and barefoot. You look extremely hot baby that I'd want to ravish you right here and now." Salita nito at hinalikan ako sa noo. Mayamaya lang ay sinasamyo na niya ang bango sa leeg ko.

Naamoy ko pa ang sabong panligo niya and his aftershave. Nakapaligo na pala siya.

Here we go again.... Lawrence the Pervert is ON. I should brace myself from his flirtiness.

I chuckled habang patuloy niya akong hinahalikan. Nakikiliti ako at wala akong ginawa kundi mangunyapit na lamang sa leeg niya.

Ang landi ng lalakeng ito. Tss.

Napatigil kami nang may malakas na tikhim kaming narinig.

"Goodness! Ke aga aga naglalambingan kayong dalawa diyan! Magtigil nga kayo! Kayo na ang may lovelife! Ako na ang wala! Haiist!" Binagsak ni Veronica ang dala niyang bag sa kitchen counter at lumapit sa center table. Mukhang galing ito sa gym base na rin sa suot nito.

"I'm famished." Reklamo nito. Pinagtaasan niya kami ng kilay. "Aren't you two going to join me or you want to go upstairs instead?"

Tumikhim ako at umalis sa yakap ni Lawrence. Nakakahiya.

"Sis, you are so dead." His brother warned her in a cold tone.

Veronica replied. "Kuya, trust me, I know." She rolled her eyes upward.

Hinila ko na si Lawrence para makaupo na kami at makakain na. And to stop him from glaring at his sister.

"Miss, do you like a glass of juice? I'll get you one." Tumayo ako ulit para ikuha siya dahil kape lang ang ginawa ko para sa amin ni Lawrence ngunit napigil ako sa pagbungisngis ni Veronica.

"Oh god! I'm liking you already Emerald! Thank god this brother of mine has finally found a perfect girlfriend like you! And I'm surprised you aren't one of those bitches who know nothing but to bang their pussies with him." She continuously talked while Lawrence's face turned into crimson red.

"Just shut the hell up Veronica." He was literally glaring at her sister. Ako naman ay parang tanga lang na nakatayo.

"I was just kidding brother dear. But on a serious note, I'm happy the two of you crossed each other's paths. And yes, she's not like the other girls you used to hook up with. You deserve to be happy kuya. It's been ages since I last saw the glow in your face and the sparkles in your eyes." Veronica glanced at my direction. "The girl must be really something, huh. Anyway, I'm happy for you kuya. You deserve it. I love you so much." She got up from her feet and went to her brother and threw herself at him.