Lawrence, The Hotelier (Published Under POP FICTION)

FIFTEEN

Pissed And Mad

Sunday. Exactly a week has passed since Lawrence and I saw each other. The last time we talked over the phone was last Friday and he said he'd be very busy lalo na daw sa mga susunod na araw. Kontento naman na akong nagakakausap kami sa telepono pero syempre, iba pa rin pag kasama mo yung tao. At isa pa, hindi pa namin napag-usapan ang mangyayari kapag natapos na ang panahon ng internship ko. Kailangan kong bumalik sa probinsya namin para tapusin ang pangalawang semester. I'll be graduating by March next year.

Nakasandal lang ako sa hamba ng pinto habang tinitignan ang mga kaibigan kong naglalaro ng Tong Its sa maliit na terrace ng apartment. How I wish may piano dito or kahit organ man lang para malibang naman ako. Nakakatamad din kasi mag net surfing. Wala rin namang interesting na palabas sa telebisyon.

"Dear, wag kang magmukmok dyan. Sayang ang beauty. Tara dine at sumali ka." Aya ni Jaze sa akin.

"I've no knowledge with cards, Jaze." Tugon ko na sinabayan ng iling.

"But you will have, if you try. Ikaw pa! Madali mo lang matututunan to. Ano bang bagay ang hindi kayang gawin ng isang Emerald Fitzgerald?" Aireen uttered while peeking at me. I rolled my eyes. Nang-aasar pa to.

"Hindi ko alam kung papuri ba yun o pang-iinsulto, Aireen?" I smirked. "And the right question is, am I interested in learning that thing?"

"Stop persuading her. It won't work. Pag wala yan sa mood hindi nyo yan mapipilit. Para namang di nyo kilala yan." Umiiling pa si Mary na pinaglipat-lipat ang tingin sa aming dalawa.

"Whatever." I sighed boredly.

"Nung na in-love ako, hindi naman ata ako ganyan sa'yo Emz." Ngisi ni Lizette.

"Naman! Eh kasi poh, you were never really in love in the first place, akala mo lang in love ka pero hindi." sagot ni Aireen.

"Ikaw rin naman ah!" Ngumuso pa si Lizette sa kanya. Halos itapon ang brahang hawak.

"Tumigil nga kayong dalawa. Pagbuhulin ko pa kayo diyan eh. Pareho lang naman kasi kayo. Makakita lang ng gwapo, sasabihin na agad na in love." I scolded them.

"Pero bakit sa Lawrence mo, hindi naman ako na in-love dun?" Panguso pang sagot ni Aireen sa akin. Si Lizette ay humigikhik.

Pinanliitan ko sila ng mata. "Subukan nyo lang."

"Territorial." Ngumisi pa ang dalawa sa akin at si Mary at Jaze naman ay napabungisngis. "Sarap mo talang asarin, Emz."

Umirap ako. So bawal bang maging territorial? Kahit sino naman siguro ay ganun ang mararamdaman. When it comes to the ones we love, we become protective and possessive.

So, this is what it feels like when you're in love. You get to be possessive and you can't do anything about it.

Napatuwid ako sa pagkakatayo nang matanaw ko sila Juztin at Karlo na huminto sa gate namin.

"Good morning everyone! Pwede ba kami mang intrude sa haven niyo?" Bati ni Juztin. He was smiling shyly at us. Uhm no, at Lizette, I mean.

"Oh, kayo pala! Oo naman basta ba may food kayong dala." Sambit ni Lizette na nakatanggap ng magaan na sabunot mula kay Mary. Napangisi ang dalawang lalake at sabay na itinaas ang mga kamay nilang may bitbit na pagkain.

"Yun oh! Pizza hut at chicken joy! Tara pasok kayo!" Eksaheradang sambit ni Aireen. Ito na rin ang tumayo para pagbuksan sila ng gate. Nakalock kasi ito.

Nginitian ko sila nang magtama ang aming paningin. I've seen Karlo's cheek turned red. Ang cute niya pag namumula. Lumulutang ang pagiging mestizo nito.