14

2.6K 283 15
                                    

"ကြၽန္မအခုေနာင္တရေနတယ္
သိလား ခ်န္း "

ခ်န္းေယာလ္ရင္ခြင္ထဲမ်က္နွာအပ္ကာေနေနေသာသူမ

"ဘာေတြေနာင္တရ"

"ခ်န္းကအခုလူလြတ္မွမဟုတ္ေတာ့တာ "

"အဲ့ဒါဘာျဖစ္လဲ "

"၀မ္းနည္းလို႔ "

အဟက္ မင္းမဟုတ္သလိုဘဲဆြန္းမီ
သူရီလိုက္ေတာ့မ်က္ေစာင္း၀င့္ကာရင္ဘတ္ကိုဖြဖြထုေသာ
သူမ။

"တကယ္ေျပာတာ
အရင္လိုေတြ႕ခ်င္တိုင္းေတြ႕လို႔မရေတာ့ဘူးမလား
ကြၽန္မခ်န္းကိုလက္လြတ္မိတာေနာင္တရေနၿပီ "

"မင္းဘဲလက္ထပ္တာအပိုအလုပ္ဆို
ဒီတိုင္းေနလည္းျဖစ္တယ္ေျပာခဲ့တာေမ့သြားၿပီလား "

"မေမ့ပါဘူးေနာ္
အဲ့ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔အခုေနာင္တရေနတာေပါ့
ခ်န္း အခုကြၽန္မဆုံးျဖတ္ခ်က္ျပင္ရင္ရေသးလား "

သူမေျပာခိ်န္ဖက္ထားေသာသူ႔လက္ျဖဳတ္ခ်သြားကာ
ကုတင္ေပၚကထသြားေလသည္။ဆြန္းမီသူ႔ေနာက္ေက်ာကို
မ်က္နွာအပ္ကာလက္တို႔ကိုအလုပ္ေပးလိုက္သည္။

"ေတာ္ၿပီ ဆြန္းမီ
ငါစိတ္မပါဘူး "

"ဘာလို႔လဲ
ဟိုေကာင္ေလးေၾကာင့္လား "

သူ႔ခါးပတ္ကိုျဖဳတ္ေနေသာသူမလက္ကိုဆြဲဖယ္ကာခြၽတ္ထားေသာရွပ္အက်ႌကိုျပန္၀တ္ေနသည္။

"ခ်န္း မျပန္ပါနဲ႔
ဒီညကြၽန္မနားေနေပး "

"ေနာက္မွ ဆြန္းမီ
ငါကတိေပးထားတယ္
ဒီညသူနဲ႔အျပင္ေလ်ာက္သြားမယ္ေျပာထားတာ
ေမ်ွာ္ေနေတာ့မယ္ "

ထြက္သြားေသာခ်န္း

သူမေဒါသတို႔တလိပ္လိပ္ထြက္လာၿပီ။
ဘာမဟုတ္တဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္သူမအနားမေနေပးနိုင္
ရေအာင္ .... ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့ ။

နင္ကဘာမို႔လို႔လည္း
ခ်န္းကငါ့လူ၊ငါ့အပိုင္

ငါလက္မခံခဲ့လို႔အခုနင္သူေဘးေနေနရတာ
နင့္ေနရာကငါ့အပိုင္ဘဲ။

+ Marriage Life +

ျပားခ်ပ္ခ်ပ္၀မ္းဗိုက္ကိုငုံ႔ၾကည့္လိုက္
ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ျပဳံးလိုက္
ရွက္သြားလိုက္နဲ႔အလုပ္မ်ားေနေသာ ဟြန္း

Marriage Life ( ChanHun )Where stories live. Discover now