9

3K 287 35
                                    

Zawgyi

ခ်န္းေယာလ္မိမိနားကိုမိမိမယုံနိုင္။
ငိုယိုေနေသာေကာင္ေလးကိုၾကည့္ကာဆြံအသြားရသည္။

"မသြားဘူး။
ဆယ္ဟြန္းဘယ္မွမသြားနိုင္ဘူး။
ကိုယ္၀န္ရိွေနတာဘယ္ကိုထြက္သြားရမွာလည္း
မသြားဘူး။လူႀကီးေဘးမွာဘဲေနမယ္ "

ငိုယိုေျပာဆိုရင္းခ်န္းေယာလ္ကိုလာဖက္ေတာ့
ခ်န္းေယာလ္ခင္မ်ာေၾကာင္ေတာင္ေတာင္။

"ဆယ္ဟြန္းကိုဘယ္မွမသြားခိုင္းပါနဲ႔
မနွင္ထုတ္ပါနဲ႔ .... လူႀကီးရင္ေသြးကိုလြယ္ထားရတာကို "

"မင္း .... "

တအိအိငိုေနေသာေကာင္ေလးလက္ကုိမနည္းဆြဲခြာရသည္။သူ႔ကိုအတင္းႀကီးဖက္ထားတာ။
အခန္းထဲလိုက္လာေသာရွစ္႐ႊင္းနဲ႔အား၀မ္ကိုေတာင္
ဘာစကားမွမေျပာနိုင္။

"ခဏေလး
ခဏေလးကိုယ္စကားေျပာလိုက္အုံးမယ္
ၿပီးမွမင္းနဲ႔ဆက္ေျပာမယ္ "

"အစ္ကိုခ်န္းေယာလ္ ဘာဆက္လုပ္ခ်င္လို႔လဲ
အဲ့တေယာက္ကိုဘယ္လိုရွင္းမလဲ "

ခပ္လွမ္းလွမ္းကုတင္ေပၚ၀ယ္ထိုင္ကာတရႈံ႕ရႈံ႕ငိုေနေသာ
ဆယ္ဟြန္းကိုလက္ညိဳးထိုးကာေမးလာေသာရွစ္႐ႊင္း။

"အဲ့ဟာငါအပိုင္းပါ
မင္းသာအရင္ရွင္းစမ္းပါ
ဘာလို႔လက္မခံခ်င္လည္းရွင္းမျပဘဲေပ်ာက္သြားတာလဲ
အခုဇာတ္ရႈပ္ကုန္တာမင္းေၾကာင့္လည္းပါတယ္ "

"အဘိုးကကြၽန္ေတာ္နဲ႔ေဇာင္းမီကုိသေဘာမတူတဲ့
အမူအရာျပတယ္။ျပီးေတာ့အစ္ကိုနဲ႔ေနရာခ်ေပးမယ္
မေျပာေသးခင္ကြၽန္ေတာ္ကိုရီးယား ကိုထြက္သြားတာ "

"ထားေတာ့အခုမင္းဘာဆက္လုပ္မွာလဲ
ေဇာင္းမီနဲ႔ဆက္တြဲမွာလား။ငါတို႔ညိနိႈင္းလိုက္တဲ့ကိစၥအတြက္
ငါတို႔ျပန္ရင္မင္းပါလိုက္မွျဖစ္မယ္ "

"ကြၽန္ေတာ္ျပန္လိုက္မွာဟိုမွာကိစၥတခုလက္စမျပတ္ဘူး
ျဖစ္ေန .... "

သူတို႔ျပန္သြားေတာ့မွခ်န္းေယာလ္နားကိုနွာတရႈံ႕ရႈံ႕လုပ္
ေလ်ာက္လာတာေသာေကာင္ေလး။

"အင့္ လူႀကီး
ဆယ္ဟြန္းကိုနွင္မထုတ္ပါ ... "

"က်စ္ မငိုနဲ႔ကြာ
မင္းမ်က္ရည္ကိုသုတ္စမ္း
ဘယ္လိုကေနကိုယ္၀န္ရ ... "

Marriage Life ( ChanHun )Where stories live. Discover now