Slytherin Varisi (Harry Potter AU)

20

"Sadece sır tutucunun Pettigrew olduğunu söyledi. Sirius'un onu öldürdüğüne inanmamızı istiyor olmalı... Bunun Sıradışı Zehirler İçin Panzehir olması gerekmiyor muydu?" Snape çocuğun elindeki iksiri kimin yaptığını anında anlarken ellerini masanın üstünde birleştirdi.

"Öyleydi, ancak Longbottom müfredattan oldukça bağımsız." Harry gülerek şişeyi eski yerine koydu.

"Zehrin panzehiri zehirdir tezine göre hareket edersek işe yarayabilir..." İksir ustasının dudakları kıvrılır gibi oldu. Çocuğun gücü ve bilgisi herkesi etkiliyordu ancak Severus için bu etki daha farklıydı.

Çocuğun ilk yılında James Potter'ın bir kopyasını beklerken karşısına biricik Lily'si gelmiş gibiydi. Çocuk sadece fiziksel olarak babasına benziyordu.

Harry bacak bacak üstüne atıp arkasına yaslandı. Konuşmak istediği başka bir konu daha vardı. "Lupin'le aranızdaki soğukluğa son vermeni istiyorum."

Severus belki de ilk defa maskesinin arkasına sığınmadan anlamsızca karşısındaki çocuğa baktı. "Profesör Lupin'le aramızda geçmişin izlerinin olduğu doğru ancak bu özel bir mesele, size sadece planlarınıza yansımayacağının teminatını verebilirim."

Kibarca reddedilen çocuk iksir ustasının dediklerini duymamazlıktan geldi. Adamın okul yıllarında neler yaşadığını az çok biliyordu. Ölümyiyenler Karanlık Lorddan, dolayısıyla Harry Potter'dan bir şey saklayamazdı.

"Geçmişte yaşananlar unutulabilir. Tıpkı Karanlık Lordun sağ kalan çocuğu varisi yapabildiği gibi. Lupin'i karanlık tarafa çekmek istiyorum bu konuda sen de faydalı olmalısın. Aranızdaki muhabbeti ilerlet ve doğru zamanda, neden Dumbledore'a güvenmediğin halde onun tarafına geçtiğini anlat. Zaten sen anlatmasan bile ben zamanı geldiğinde kehanetten itibaren tüm gerçekleri anlatacağım."

Formasının pelerinini savurarak odadan çıkan çocuğa bakarken Severus Snape seçim yapamayacağının farkındaydı. Varis Slytherin'in emirlerine karşı çıkacak değildi.

Ayrıca yıllardır içten içe bildiği doğrular son günlerde zihnini oldukça meşgul etmeye başlamıştı. Çapulcular arasında direkt olarak onunla uğraşmayan tek kişi, Lupin'di. Birkaç kez arkadaşlarının yaptıklarından hoşlanmadığını fark etmişti ancak öğrenci başkanı olarak görevi olduğu halde hiçbir zaman engel olmamıştı. Yalnız kurt, arkadaşlarını uyarmaktan her zaman aciz kalmıştı.

Affetmek Severus Snape için uzak bir kavramdı. O, kindar biriydi. Hem kendisi hiçbir zaman affedilmemişti ki başkalarını affedebilsin. En yakın arkadaşı olduğu halde Lily Evans bile ona sırtını dönmüştü. Hatasının farkında olarak defalarca özür dilemesine rağmen affetmemişti. Sevdiği kadını, daha duygularını kabullenemediği yıllarda kaybetmişti.

******

Hermione ile birlikte güzel döşenmiş salonda keyif yaparken ihtiyaç odasının varlığına içten içe teşekkür ediyordu. Ayrı binalarda olduklarından soğuk havalarda kızla vakit geçirecek yer bulmak oldukça zorlaşıyordu. En azından yazın bahçeye çıkabiliyorlardı.

Koltukta uzanmaktan vazgeçip doğrulurken karşısında oturan kıza baktı. Bacak bacak üstüne atmış, gözleri bir elinde tuttuğu kitaptayken diğer eliyle kabarık saçlarını önüne gelmesin diye tutuyordu. Kız, üzerindeli bakışları fark edince gözlerini kitaptan çekti. "Bir şey mi oldu?"

"Hayır... Sadece bir an için karanlık tarafı seçmesen ne olacağını düşündüm." Hermione gülerek elindeki kitabı yanına bıraktı.

"En basitinden, şu an burada olmazdık. Sen Slytherin binasında Draco'yla oturuyor olurdun. Ben de Gryffindor'da veya kütüphanede ders çalışıyor olurdum." Harry kafasını sağa sola salladı.