Loved such as feared

^15^

<< Θα το ήθελα πολύ, αλλά πρέπει πρώτα να ρωτήσω.>>του λέω λυπημένα

<< Εντάξει τότε.Όταν μάθεις, στείλε μου.>>μου λέει και με φιλάει στο μάγουλο,χωρίς να πει κάτι άλλο. Τον κοιτάω που φεύγει και σκέφτομαι πόσο ερωτευμένη είμαι μαζί του.

Μετά από λίγα λεπτά,μπήκα στο σπίτι. Είδα την μητέρα μου και τον πατέρα μου να πίνουν καφέ και να μιλάνε για τις δουλειές τους. Αντιθέτως,ο αδελφός μου καθόταν και μιλούσε με τους φίλους του στον υπολογιστή του.Περπατάω προς αυτούς και τους χαμογελάω.Με κοιτάνε περίεργα, αλλά και θυμωμένα ταυτόχρονα.

<< Κορίτσι μου,που ήσουν;>> με ρωτάει ο μπαμπάς μου ήρεμα

<< Νεφέλη, όποτε θες μπαίνεις, όποτε θες βγαίνεις;>>μου φωνάζει η μητέρα μου και εν μέρει έχει δίκιο

<< Εγώ...>> πάω να πω, αλλά με διακόπτει το κουδούνι

<< Πάω εγώ.>>φωνάζει ο αδελφός μου και τρέχει να ανοίξει

<< Γεια σας. Η Μαριλένα είμαι. Μήπως είναι μέσα η Νεφέλη; Έχω τα ρούχα της από χθες.>>λέει η Μαριλένα και ηρεμώ. Έμεινα στο σπίτι της.

<< Μαριλού, πως και από εδώ;>> την ρωτάω

<< Είσαι βλαμμένη;>>με ρωτάει θυμωμένα και ξέρω τον λόγο

<< Σε ότι και να λέω, θα λες ναι. Πρέπει να με καλύψεις.>>της λέω γρήγορα και κατευθύνομαι προς το δωμάτιο των γονιών μου

<< Θα μου εξηγήσεις μετά.>> μου λέει σιγανά

<< Εντάξει.>>της λέω χαμηλόφωνα και μπαίνω στο δωμάτιο,όπου αντικρίζω τους γονείς μου

<< Καλημέρα σας.Τι κάνετε;>> ρωτάει η Μαριλένα ευδιάθετα

<< Πολύ καλά, εσύ;>>ρωτάει ο μπαμπάς

<< Καλά. Ήρθα να φέρω τα ρούχα της Νεφέλης, καθώς τα ξέχασε χθες σπίτι μου.>> συνεχίζει να λέει η Μαριλένα

<< Ώστε σε εσένα έμεινε ; >> ρωτάει αυτή τη φορά η μητέρα μου

<< Ναι.>> απαντάει μονολεκτικά η Μαριλένα και με κοιτάει, όπως και η μητέρα μου

<< Εντάξει. Αν όμως καταλάβω ότι είναι όλα ψέματα, Νεφέλη θα υποστείς τις συνέπειες.>> με προειδοποιεί η μητέρα μου και γνέφω θετικά

<< Πάμε μέσα;>> ρωτάω την Μαριλένα και νεύει θετικά

Χαιρετάμε τους γονείς μου, χωρίς βέβαια να τους ενημερώσω για το party που θα γίνει. Ίσως τελικά δεν θα πάω και θα μείνω μέσα. Αλλά τι θα πω στον Γιώργο; Χωρίς να σκέφτομαι κάτι άλλο, κατευθύνομαι στο δωμάτιο με την Μαριλένα και κλείνει την πόρτα λίγο δυνατά από ότι παλαιότερα. Κάθεται δίπλα μου αμίλητη και με κοιτάει.