Yazarda
'Çok özledim, saçını, kokunu , gülüşünü, kızışını, sevişini... kısaca ben senin herseyini özledim be ömrüm.' Dedi fısıltıyla adam sarıldığı toprağa.
1 hafta olmuştu o, ondan gideli.
1 hafta Ali'ye 1 yıl gibiydi.
Hayattan soyutlanmıştı. Kimseyle konuşmuyordu. Sadece buraya geldiğinde konuşuyordu.
Ikisinin arasında aslında bir fark yoktu. Biri mezarlığa biride dünyaya sıkışıp kalmıştı. Ikisi de ölüydü...
Ali, hafifçe mezartaşını öptü yutkunup " seni öptüğüm gibi heyecanlandırmıyor." Deyip yutkundu.
Kafasını toprağa koydu derin nefes aldı "seni kokladığım gibi huzurlu hissettirmiyo." kalbi göğüs kafesine çıkmak istercesine vuruyordu.
Canı yanıyordu...
Göğsüne vurdu "Bu kalp senin yanındayken hızlı atıyordu a-ama sen şimdi yoksun ve o sanki be-benden ayrılmak istermişcesine hızlı atıyo! Neden lan? neden? Naptım ben? Naptım ki beni bıraktın?" Diye bağırdı sonunda.
Yüzü kızarmıştı...
Boğazı sanki parçalanmıştı ama bu umrunda değildi çünkü kalbi hepsinden daha çok acıyordu.
Derin nefesler aldı.
Gözlerini yumup kafasını semaya kaldırıp
" Ben en çok seni özleyince yoruluyorum... Ya içi sızlıyor, kemiklerimin.!
Ya da gözleri doluyor, cümlelerimin.!!'
Kısa bir kesit.
Okuyup oy ve yorumlayan herkese teşekkürler.
Bölümler 2 hafta arayla gelicek. Okuma çoğalırsa tekrar 1 haftaya inicek .
Seviliyorsunuz ❣❣
YOU ARE READING
DİLHUN ☑
Teen Fiction▪︎TAMAMLANDI▪︎ MARDİN'DE IMKANSIZ BIR AŞKIN HIKAYESI ... Şimdi düşünün ya da empati kurun derim.. Bir kadın var ama yaralı, eksik. Tüm sevdiklerini kaybetmiş ve bunun sonucunda herkesin gözünde 'uğursuz' olarak tanımlanmış.. Şimdi de bir adam düşünü...
