DİLHUN ☑

1. ÇIĞLIK

Yazardan

Genç kız, hemşirenin yaptığı iğneden sonra derin nefes alıp gözlerini yumdu.

Tükenmişti artık...
Sevdiklerine canı yanmıyormuş gibi davranmaktan ve acılar içinde kıvranmaktan tükenmişti.

Tam kapıdan çıkacak olan hemşireye seslendi "gel-geldiler mi?" Dedi yutkunarak.

Hemşire, kıza acımıştı belli etmemeye çalışarak hafifçe kafasını sallayıp çıktı

Kız, gözlerini yumup ofladı.

Kendini zorlayarak yataktan kalkmaya çalıştı sonunda başardığında masasındaki peruğu alıp başına geçirdi onu öyle görmelerini istemiyordu. Hele Ali'sinin öyle görmesi ona en büyük acıyı yaşatırdı. Ali'nin ve annesinin bildiğini biliyordu ama yine de istemiyordu.

Aynadan son kez kendine bakıp yatağına oturdu.

Cam aynadan annesinin geldiğini fark edince yüzüne zoraki bir gülümseme koyup cama yaklaştı

hafifçe boğazını temizledi.
"Annem." Dedi büyük bir özlemle
Yaşlı kadın, akmak için sabırsızlanan yaşlarını tutmaya çalıştı. Yavrusunun teni solmuştu. Her zaman canlı olan mavileri artık sönük bakıyordu bu içini acıtmıştı. Sesini tok tutmaya çalışarak "yavrum. Kuzum, nasılsın melek yüzlüm?" Dedi zorlukla telefona. Leyla'nın sesi annesine gidebiliyordu ama annesi telefon olmadan sesini karşıya iletemiyordu.

Leyla'nın anında gözleri doldu. 'Iyiyim' demek istemiyordu. Iyi değildi.. 'kötüyüm' derse annesinin daha çok üzülmesini istemiyordu. "Çok şükür.." deyip sustu.

Yaşlı kadının, boğazı düğümlenmişti. Kızı ne güzel yenmişti kanseri ne diye bu illet tekrardan çıkmıştı ki isyan etmek istemiyordu, her gece Allah'a dua ediyordu..

Konuşmaya korktu öylece kızını izledi.
Leyla, annesinin gözlerindeki acıyı gördü. Hızla bakışlarını çekip etrafa bakmaya başladı. Uzun bir sessizlikten sonra yaşlı kadın derin nefes alıp son sözlerini söyledi "başarıcaksın biliyorum annecim. Ama şunu da bil ki bunun sonunda iki ödülün var biri babana kavuşmak diğeri de b-bana dönmek. " deyip ay yüzlü kızına son kez bakıp çıktı.
Arkasındaki enkazın farkında olmadan gitti.

Genç kız, hızla yere oturup öylece karşısında ki duvara baktı. Çatlamış dudaklarından fısıltılı bir şekilde "biliyorum ki ben sana kavusucam baba." Deyip başını duvara yasladı.

Uzun süredir tuttuğu gözyaşları isyan edip hızla akmaya başladı. Hafifçe sol göğsünü tutup "ç-çok acıyor baba..." Deyip burnunu çekti.

Aklına babasını görmek için hastaneye geldiği günler geldi hüzünle gülümsedi "eskiden seni g-görmek için geldiğimizde bize iyimişsin gibi davranırdın ya hani. Işte ben her gün ağlayarak anneme 'o aslında iyi bizi sevmediği için yanımıza gelmek istemiyor.' Deyip sana kızardım, ama f-fark ettim ki baba sen o zaman bile biz üzülmeyelim diye rol yapardın." Hafifçe kafasını kaldırdı. "Bak şimdi de ben o rolleri yapıyorum. Acaba Ali'de aynı şeyi söylüyor mu baba. Söylemesin ben on-onu çok seviyorum. Seni de se-seviyorum baba." Deyip sustu.

Boğazı kurumuştu. Uykusu da gelmişti. Yerden kalkıp yatağına uzandı. Gözlerini kapatmadan önce fısıltıyla "iyi geceler baba yakında görüşmek dileğiyle." Deyip gözlerini yumdu.

Ali, son evrakları da imzaladıktan sonra ofisten çıkıp arabasına doğru gitti.

Uzun bir yolculuktan sonra geldiği hastaneyle derin nefes aldı "şimdi evine gelip camından içeri girip yanında uzanmak vardı be güzelim." Deyip hüzünle gülümsedi. Eskiden ne çok gelirdi meleğinin yanına, sırf kokusunu özlediği için bile gelir iki dakika o uyurken saçlarını koklar geri giderdi tabi bu da yetmezdi de.