DİLHUN ☑

kesit

Kılınan namazdan ve okunan ezandan sonra herkez yavaş yavaş mezarlığı terk etmeye başladı.
Leyla'nın annesi hızla kendisini tutan kişilerden kurtulup kızının mezarına sarıldı.

Sessizce fısıldayarak "annem, sen gittin mi? Sen anneni bıraktın mı? Hani sen karanlıktan korkardın? Neden böyle yaptın annem şimdi sen orda üşümiycek misin? Gece kim senin üstünü örtücek annem? Nasıl rahat ediceksin sen orda? Benim yetim kızım babanın yanındasın artık senin babanla hasretin bitti şimdi sıra benim hasretimde mi? " dedi ağlayarak .

Yan tarafta duran mezara bakıp "emanetine bakamadım bey, affet beni.
Sıra benim emanetimde şimdi ben onu sana emanet ediyorum, benim kınalı kuzuma iyi bak." Deyip onu mezardan kaldıran kişiye zorluk çıkartırmadan ayağa kalktı.

Son kez kızının mezar taşını elini sürüp kalktı.

Zeynep, Asaf'ın kollarından çıkıp mezar taşına sarıldı.

Ağlayarak "nereye gittin sen meleğim? N-neden bıraktin bizi? Hani bizim hayallerimiz, umutlarımız vardı, s-sen sözünü tutmadın, se-sen bana ihanet ettin. Biz bebeklerimizi kucağımıza alıcaktık onlarla gezicektik. Ama şimdi ben yalnızmıyım? Ben senin yanında olamadım. Sen benim sırdaşım, kardeşim, yengem, kuzenimdin. Ben artık yalnız mıyım simdi?" Omzunda hissettiği kolla başını kaldırdı. Asaf ona bakarak "yalnız değilsin." Deyip Zeynep'i kolundan tutup ayağa kaldırdı.
Birlikte mezarlıktan çıktıktan sonra sadece Ali kalmıştı.

Ali, ellerini önünde kavuşturup başını eğdi.

Korkuyordu yanına gidip konusmaktan korkuyordu.

Ne kadar öyle bekledi bilmiyordu ama sonunda daha fazla dayanamayıp mezarın yanına gitti.

Elini hafifçe toprağın üstünde gezdirip avucunun içine aldığı toprağı kokladı. Yutkunup "sen gibi kokmuyor" dedi sonunda suskunluk yeminini bozup.

Ne diyeceğini bilmiyordu.

Son dakika aklına gelen şeyle cebinde ki kağıdı çıkardı. Leyla kollarında ölmeden önce bu kağıdı avucunda sıkıyordu.

Ali merakla kırışmış kağıdı açtı.

Geç kaldım  özür dilerim
Gelecek bölümde bakalım ne olucak?

Oy ve yorumlarınızı bekliyorumm