KEŞFEDİLMEMİŞ (TAMAMLANDI)

BÖLÜM 10- GELECEK

**

Tuna arabada sessizce etrafı izleyen Maya'nın dikkatini dağıtmak için radyonun sesini açtı. Sesle irkilen Maya, Tuna'ya doğru başını çevirdi. Ardından sesten rahatsız olduğunu belli ederek sesi kıstı. Bunun üzerine Tuna sitem eden bir sesle konuştu.

''O kadar eğlenceli bir sohbetin var ki... Canım sıkıldı.''

Maya alaycı bir şekilde konuştu.''Tüm gün yorgunluktan ölmüş birisinden sohbet beklemek pek iyi bir düşünce değil.''

Tuna yola bakarak konuştu.''Haklısın gerçekten yorucu bir iş, dikkat gerektiren ve enerji yiyen...''

Maya gülerek konuştu.''Artık gelmezsin herhalde bunun üzerine, zorluğunu gördün.''

Tuna Maya'nın yüzüne bakarak sordu.''İşin zorluğunu anlamak için mi geldim sence?''

Maya umursamaz bir sesle yanıtladı.''Bunun cevabını sanırım ben veremem.''

Tuna bu cevap üzerine ani bir fren yaptı. Aynı anda kolunu Maya'ya siper etmişti. Maya öne gidince bir yere çarpıp canının yanmasına engel olmak istemişti. Yüzünü Maya'ya yaklaştırarak konuştu.'' Öyle mi dersin Maya? Gerçekten bilmiyor musun?'' Maya herhangi bir cevap vermedi. Sadece Tuna'nın gözlerine bakıyordu. Tuna aynı sesle devam etti.

'' Tamam, ben cevap vereyim. Hani bana iki soru sormuştun ve sonraya ertelemiştim ya. Şimdi cevapları iyi dinle. Evet, gidiyordum ama giderken artık kalbim üzerindeki hükmümü kaybettiğimi anladım. Kalbim aklıma almak istemediğim birisini gözümün önüne getirip durdu. Gitmeye gücüm yetmedi. Kazı alanına neden geldiğimi sordun. Görmek istedim, tutkuyla bu şehre bir şeyin peşinde gelen kadını. Onu o tutkusunun içinde görmek istedim. Tanımak istedim. Bana yabancı birisine akan ruhum için onu tanımak istedim.''

Maya duyduğu sözlerin derinliği karşısında yoğun bir etkiye kapılmıştı. Kalbinin hızlı bir şekilde attığını hissetti. Tuna biraz daha yaklaştı.

''Peki, kim bu kadın? Cevabı buldun mu yoksa söylememi ister misin? Bence buldun Maya, bu şehre bir şeyi keşfetmeye gelen tutkun, bir başkasının seni keşfetmesi için tutkusu oldu.''

Sustu Maya yüreğinin en derinlerinden. Tuna'nın gri gözlerine baktı. Kimdi bu adam, neden ruhunun keşfedilmemiş taraflarına böyle dokunmuştu?

**

''Haklıymışsın Bulut, araştırma sonuçları incelendiğinde Maya'nın kolyesi otuz beş yıl önce kaybolan kolye. Araştırmacılar onu bulmuşlar ama sonra ne oldu anlaşılmamış, kaybolmuş.'' Bulut Hoca arabaya yaslanmış tepenin aşağısına bakıyordu. Yüzünde düşünceli bir ifade vardı.

''O zaman söylenenler doğru, kazı ekibinin yanında olan gençler ile ilgili.''

Erdem Hoca onaylarcasına başını salladı. ''Evet, bir şeylerin kaybolduğu söylenmiş yıllarca. Kaybolan da krala ait kolye. Benim anlamadığım bu kolye Maya'nın annesine nasıl ulaşmış.''

Bulut Hoca düşünceli bir şekilde cevapladı.''Annesi buralı diye biliyorum, birisiyle alakalı bir durum yaşanmıştır.''

Erdem Hoca şüpheci bir bakışla süzerken konuştu.''Öğreniriz zamanla, peki sen şimdi kolye için mi bu kadar araştırmaya girdin?''

Bulut Hoca anlamamış bir ifadeyle konuştu.''Ne için yapmış olabilirim?''

Erdem Hoca, bugün ısrarcı davranmaya kararlıydı.'' Bulut, zaman böyle hızlı akarken sadece izliyorsun. Ben zannettim ki artık yaşamak istediğin bir zaman var, o yüzden onun peşinden böyle gidiyorsun. Onun için endişeleniyorsun, onun geçmişini merak ediyorsun.''