44. BÖLÜM

3.1K 250 101
                                    

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum :)

🎈

Ellerimle yanaklarını tuttum. "Seni seviyorum." diye fısıldadım.

"Bende seni seviyorum."

"Eğer olurda ayrı kalmak zorunda kalırsak, ben seni asla unutmam."

"O nasıl söz öyle vanilya? Niye ayrı kalalım?"

"Ne bileyim, öyle aklıma geldi işte."

"Gelmesin öyle güzel şeyler aklına." diyerek beni göğsüne çekti.

"Tahir?"

"Efendim?"

"Bugün dışında, her şey çok güzel gitmiyor mu? Yeni hayatımız, bebeğimiz, evliliğimiz."

"Ben sana demiştim vanilya. Her şey çok güzel olacak demiştim."

"Sözünü tuttun. Hem zaten benim Tahir'im sözünü tutar."

"Tahir'in sana kurban olsun."

"İyilikleri hep hatırlıyoruz da, bunca kötülük unutulacak mı?"

"Ve mâ kâne Rabbuke nesiyyâ."

"Ne demek o?"

"Senin Rabb'in hiçbir şeyi unutacak değildir..."

~

"Son zamanlarda aldığım en iyi haber valla." dedi Asiye abla domatesleri doğrarken. Temelli burda kalacağımızı söylemiştik.

"Yeni bir başlangıç olacak. Herkes için en iyisi."

Herkes kahvaltısını yaptıktan sonra Mustafa abi ve yangazlar kumluğa, Tahir ise büro bakmak için emlakçıya gitmişti. Saniye anne pazara gidince, Asiye abla bana örgü öğretmek için işe koyuldu.

"Bak şimdu, ha bunu burdan aliysın, ipi de bu tarafa ataysın, sonra bunu da burdan geçiriysın."

"Anladım. Bi deneyeyim."

Şişleri elime aldım ve yavaş yavaş örmeye başladım. Cinsiyet henüz belli olmadığı için beyaz renk başlamıştık.

"Oluyor mu?"

"Oluyor tabii."

"Çok yelek örmemiz lazım. Soğuk havalara denk gelecek doğumun."

"Evet, eylülde."

"Bugün gideceksiniz değil mi?"

"Evet abla. 3'te randevumuz var. Tahir gelip alacak."

"Hadi bakalım. Devam et o zaman."

Uzun süre örgü ördükten sonra telefonuma mesaj geldi.

Kimden: Şurimşine
Birazdan seni almaya geliyorum. Hazırlan bitanem.

Kime: Şurimşine
Tamam canım.

Telefonu kilitleyip Asiye ablaya döndüm.

"Tahir mesaj atmış, beni almaya geliyor."

"Kız, de bakayım bana. Kocanı nasıl kaydettun?"

"Şurimşine."

"Bak sen. Hemende kapmış buralardan."

"Şurimşine ne demek anne?" Masada ödevlerini yapan Balım'a Asiye abla gülümseyerek cevap verdi.

"Lazca canımın içi, sevdiğim demek kızım."

"Çok güzelmiş anne."

Gülümseyerek Balım'ın yanağından öptüm ve odaya çıktım.

Üzerime rahat bir şeyler giydim ve Tahir'i beklemeye başladım. Dışarıdan duyulan korna sesiyle bahçeye çıktım.

VANİLYA Where stories live. Discover now