VANİLYA

10.BÖLÜM

Gençler GIF yapmayı öğrendim. Sık sık yapmayı düşünüyorum. Güzel olur mu ?

"Ben nefes bile alamazken , sen bana nasıl kıydın ?"

Haklıydı. Ona kıymıştım. Ayağa kalktık. O sırada hiç beklemediğim bir şey yaptı ve boynuma sarıldı. Tokat atmasını bekliyordum halbuki.

Afalladım ama karşılık verdim. Kokusunu içime çektim.

"Gitmemişsin."

"Gidemedim."

Ayrıldığımızda gözleri dolu doluydu.

~
"Şu an seni öldürmek istiyorum biliyorsun değil mi ?"

"Biliyorum. Peki sen biraz daha böyle durursan hasta olacağını biliyorsun değil mi ?"

Kıkırdadım. Yukarı çıkıp üstümü değiştirdim. Aşağı indiğimde mutfaktan sesler geliyordu.

"Napıyorsun sen ?"

"Sana çorba yapıyorum."

Şaşırmıştım. Çünkü mutfak savaş alanı gibiydi. Tezgahın üstü , yerler her tarafı batırmıştı. Altı üstü çorba yapıyordu.

"Mutfak yerinde kalsaydı. Ara sıra lazım oluyor da."

"Sen merak etme. Ben burayı tertemiz yaparım."

Tencereye doğru yaklaştım ve kokladım.

"Ne koydun sen buna ?"

"Ne bulduysam."

Gözlerimi kocaman açtım.

"Ne ?"

"Şaka şaka. Normal sebze çorbası işte."

O sırada hapşurdum.

"Haydeee."

"Noldu ?"

"Kızım ne çabuk kaptın şifayı ?"

"Çabuk hasta oluyorum."

"Belli. Dokunsam kırılacak gibisin."

"Güçsüzüm biraz."

"Güçsüz değilsin , sadece yorgunsun."

Yaklaşık yarım saat sonra sofraya oturduk. Tabağıma çorba koymuştu. Ama kendisi makarna yiyordu. Bu haksızlık değil mi ?

"Sen makarna yiyorsun da ben niye bunu yiyorum ?"

"Onun bi ismi var Nefes. Brokoli çorbası."

Gözlerimi devirdim ve tabağıma döndüm.
Çorba o kadar kötüydü ki yiyemiyordum.

En sonunda yemeğimizi yiyip sofrayı topladık.
Oturma odasına geçtik.

"Film izleyelim mi ?"

"Olur. Ne izleyeceğiz ?"

"Hızlı ve öfkeli."

"Allah'ım ya. Hızlı ve öfkeli ne ? Romantik bir şeyler aç ta izleyelim."

"Tamam Nefes'im."

Film takmak için kalktığında ben hala o kelimenin etkisindeydim. Nefesim demişti. Bozuntuya vermedim.

~
Filmin sonuna doğru Nefes uyuyakalmıştı. Filmi kapatıp Nefes'in ateşine baktım. Yüksek değildi ama hala ateşi vardı.
Kucağıma alıp odasına çıkardım. Yatağına yatırıp üstünü örttüm. Alnını öpüp odadan çıktım.

~
Sabah uyandığımda yatağımdaydım. Dün film izlerken uyuyakalmışım heralde.
Kafamı çevirmemle başucumdaki notu gördüm. Üzerinde güzel bir el yazısı vardı. Alıp okudum.

"Üstünü giyin ve kapıda seni bekleyen arabaya bin."

Gülümsedim ve kalkıp üzerimi giyindim. Siyah pantolon , beyaz kazak giymiştim.

Salondaki sehpanın üzerinde de bi not vardı. Alıp okudum.

"Bu telefon senin. Aç ve kullanmaya başla. Bekliyorum."

Tebessüm ettim. Telefonu elime alıp evden çıktım. Şoför kapımı açmış beni bekliyordu.

15 dakika sonra göl kenarında güzel bir yere gelmiştik.
Arabadan indiğimde görevliler beni bir masaya yönlendirdi. Masada yine bir not vardı.

"Hoşgeldin."

Gülümsedim ve etrafı seyrettim. Biraz ileride ama burdan çok net görünen bir at çifliği vardı.

"Günaydın."

Tahir'in sesiyle kafamı çevirdim.

"Günaydın."

"Çok bekletmedim umarım."

"Hayır yeni geldim de. Niye buraya geldik ?"

"Kahvaltı yapmak için. Hem sende baya iyileşmişsin."

"Evet daha iyiyim."

"O zaman başlayabiliriz."

Kahvaltımızı yaptıktan sonra göl kenarında dolaşmaya başladık. Kıyılarda yavaş yavaş dolaşırken birden ayağım kaydı. Düşecekken belimden tutuldum.

"Şey , teşekkür ederim. Ayağım kaydı bi an."

"Önemli değil. Dikkat et."

"Dikkat etmeme gerek yok. Sen bana iyi bakıyorsun zaten."

"Bakıyorum tabi. Baksana dün yaptığım çorba iyi geldi."

"Evet Tahir o kadar kötü olmuştu ki bugünde yatarsam yine içirirsin diye hemen ayağa kalktım."

"Bak ya ! Mis gibi çorbamı beğenmedin demek ha ?"

"Tam olarak mis gibi olduğu söylenemez bence."

Ufak bir kahkaha patlattıktan sonra yüzüme derin derin bakmaya başladı.

"Bir şey mi oldu ?"

"Hayır sadece bir şey düşündüm."

"Hmm ne düşündün ?"

"Sanırım Trabzon'a giderken kimi götüreceğimi buldum."

🖤🖤🖤
Yazarınız coştuuuu.....

Her zaman bulamazsınız 2 bölüm birden.