Allah'ım yazdıkça yazasım geliyor , durduramıyorum kendimi. Saat başı bölüm atasım geliyor.
"Tahir , nolur yapma."
Tebessüm eden gözleri birden ciddileşti.
"Neyi yapmıyım Nefes ?"
"Bak seni de tehlikeye atıyorum."
"Ben bu halimden memnunum. Sen karışma. Sadece yanımda dur."
Dolan gözlerimi yere çevirdim. Yutkundum. Ağladığımı fark etmemesi için çabalarken ağzımdan bir hıçkırık kaçtı.
"Nefes."
"İyi geceler." dedikten sonra koşar adım odama çıktım. Yastığa başıma koyup biraz daha gözyaşı akıttım. Sonra uyuyakalmışım...
Sabah uyandığımda salondan sesler geliyordu. Aşağı indim. Arkası dönük bir kadın vardı.
"Günaydın."
Kadın bana arkasını döndü.
"Nefes ?"
"Şule Hanım ?"
Şaşkın gözlerle bize bakan Tahir konuşmaya başladı.
"Siz nereden tanışıyorsunuz ?"
Şule Hanım söze atıldı.
"Benim sürekli gittiğim cafe var ya , Nefes orada garsonluk yapıyor. Bizle sürekli o ilgilendiği için adımı biliyor. Bende onu yaka kartında yazan isminden tanıyorum."
Şule hanım uzun boylu , çakma sarı saçları olan bir kadındı. Güzel bir fiziği vardı. Güzel giyiniyordu. Hep onun gibi olabilmeyi istemiştim.
Genel olarak Şule Hanımı sevmezdim ama. Masasına getirdiğim şeyi illa ki bir bahane bulup değiştirirdi. Bunu beğenmediği için değil , karşısındaki zengin arkadaşlarına şımarıklık olsun diye yapardı.
"Tahir bu garson kızın burda ne işi var ?"
"Garson kız değil , Nefes." dedim iğneleyici ses tonumla.
"Üff , neyse ne. Acıktım ben hadi kahvaltı yapalım."
Kahvaltı masasına doğru ilerken Tahir ile Şule Hanım'ın nerden tanıştıklarını düşünüyordum. Sonra Tahir söyledi.
"Bizde Şule'yle bürodan tanışıyoruz. O da avukat."
Aynı işyerinde mi çalışıyorlar yani ? Tahir Şule Hanım'ı iş arkadaşı olarak görüyor gibiydi. Ama Şule Hanım'ın Tahir'i iş arkadaşı gibi görmediğinden adım gibi emindim. Ondan hoşlamdığı her hareketinden belliydi.
Kahvaltıyı yaparken masada bir sessizlik hakimdi. Ara sıra Şule Hanım işle ilgili birşeyler söylüyor , Tahir'de kısa cevaplarla onaylıyordu. Sonra Şule Hanım tekrar konuştu.
"Tahir'cim hala anlatmadın ?"
"Neyi ?"
"Garson kızın sende niye kaldığını."
"Uzun hikaye , boşver."
Şule Hanım memnun olmadığını belirten bir ifadeyle bana baktı. Ardından hemen tabağına döndü.
Kahvaltı bitip oturma odasına geçtiğimizde Tahir ve Şule Hanım önündeki dosyalarla uğraşıyordu. Bende sessizce onları izliyordum.
Sonra Tahir'in telefonu çaldı. İzin alarak mutfağa doğru gitti. Bende kafamı ellerime doğru çevirip , parmaklarımla oynamaya başladım. Sonra Şule Hanım yanıma oturdu.
