Yeni Başlangıçlar

259 93 53
                                    

Medya (Su'yun kafeye giderken giydikleri)

"Önemli olanın pes etmemek ve sıfırdan yeni bir başlangıç yapmanın mümkün olduğunu anlayabilmektir..."

Yaşamımız her birimiz için zorluklarla dolu bir yer hakikatinde. Fakat önemli olan şeyin hiçbir şekilde bu hayat denilen zorlu yolculukta savaşımızdan vazgeçmememiz gerektiğidir. Her gün , aslında bizler için yepyeni başlangıçlara 'günaydın' dememizi sağlar. Erken saatlerde doğan o güneş ışığının hepimiz için aslında bir umut olabileceğini ve yeni başlangıçlara vesile olabileceğini bilmeliyiz.

Hayatta isterseniz her zaman yeni bir başlangıç yapabilirsiniz. Ama bunu istemeniz gerekli ilk önce. Yani iş kendiniz de bitiyor.
Artık bende bir karar vermiştim. Beni üzenlerin arkasından ağlamak yerine onlara nasıl güçlü biri olduğumu göstermek için tüm çabamla çabalamaya karar verdim ve bu kararı uygulamaya koymak için eve doğru yürümeye başlamıştım.

Bir yandan da düşünüyordum.

"Acaba nasıl olur?
Yeni bir başlangıç, yeni bir hayat ve yeni insanlar."

Bunları düşüne düşüne eve varmıştım. Eve geldiğimde çantamdan zar zor evin anahtarını bulup kapıyı açmış ve  direkt odamın yolunu tutmuştum. O yorgunlukla kendimi zar zor yatağıma atarak  iyice bir soluklandım. Yemeğe kadar uyumaya karar vermiş ve kendimi yatağın bir köşesine adeta bırakıvermiştim. Ne kadar uyuduğumu kestiremiyordum. Lakin birisi kulağımın dibinde seslenene kadar.Ama hiç uyanasım yoktu ki. Kendimi yatakta kalmaya zorlamış ve bana seslenen annemi duymazdan gelmeye başlıyordum ki , yemek lafını duyana kadar. Hiç gülmeyin bana. Siz de üç yıl anne yemeklerinden mahrum kalırsanız yemek lafını duyduğunuz an iştahınız açılmaya başlar.

"Su kalk kızım hadi yemek hazır, ye öyle yat. Hadi annem."

"Tamam anne. Kalktım. Sen git geliyorum ben."

"Tamam benim canım kızım."

Annem odamdan çıkarken bende istemeye istemeye yatağımdan kalkmış ve lavaboya girip ihtiyaçlarımı gidermiş daha sonra da aşağıya yemek yemeye inmiştim.
Şöyle bir sofraya baktım da annem yine döktürmüştü. Sarmasından, etine bir sürü şey hazırlamış güzel annem benim. Ah, ben bu nimetleri bırakıp nasıl gittim yahu?
Hala aklım almıyordu doğrusu. Neyse artık onlar geçmişte kalmıştı. Ben her şeyiyle yeni bir Su olarak dönmüştüm memleketime.

Ben yemeğime gömüldüğüm sırada babam,

"Kızım dinlenebildin mi biraz?" demişti.

"Dinlendim babacım. Eve geldiğimde bir denaz kenarına gittim ve hayatıma dair kararlar aldım. Bunu sizinle de paylaşmak istiyorum."

"Ne kararlarıymış bunlar?"

"Ben işime devam etmek istiyorum ve şirket araştırmaya bile başladım. İyi bir şirket bulduktan sonra başvuruyu yapıcam."

"Tamam, canım. Biz senin her daim arkandayız. Bunu unutma olur mu?"

"Tamam, canım babam. Teşekkür ederim. Bana her daim destek olduğunuz için. Seviyorum ikinizi de."

"Tamam, tamam sulu gözler sizi. Hadi artık yemeğimizi yiyelim."

Babamla konuşmamızın yarım saat sonrasında yemeğimi bitirmiş ve karnımın iyice doyduğunu hissederek  sofrayı toplamaya anneme yardım etmiştim. Annemle kısa süre içinde işlerimizi hallettikten sonra odama çekilmiştim artık. Odama çıktıktan sonra bilgisayarımı açmış ve şirketleri araştırmaya başlamıştım. Tam  o sırada bir haber çekmişti dikkatimi.

Küllerinden Doğan Anka| Kitap Oldu🧡Where stories live. Discover now