İşte o koku... Ayrıldığımız andan beri arayıp durduğum, bulamadığım, özlediğimde anımsayıp onu içime çektiğim koku.
Biliyorum fazlasıyla saçma cümleler kurdum az önce. Sebebi açık ve net : Hala deliler gibi sevdalıyım. Bir o kadar da kızgın , aynı zamanda da öfkeli. Seni düşündüğüm her an "Bırakmayacağım" diyerek sıkı sıkı tuttuğun o elimi , parmak uçlarımı uyuşurken buluyorum. Geçen sene bu zamanlar...
Geçen sene bu zamanlar o kadar.. Mutluydum ki.
Birbirimize sevginin ne olduğunu öğrettik. Bana öğrettiklerin için çok teşekkür ederim. Daha önce kimse sokağımda beklemedi beni. Sabahın köründe uyandırıp yanına çağırmadı. Ne olursa olsun her şekilde yüzümü güldürmeye çalışmadı. Sen... Farklıydın. Onlar gibi değildin. Hala da değilsin gerçi. Ben gözlerinde bulunan "Kaybetme korkunu" gördüm. O an beni sevdiğine inanmıştım.
Abi çok güzel seviyodun be. O kadar güzel günlerim oldu ki seninle.. Birlikte güldük , birlikte üşüdük , birlikte film izledik , hatta birlikte TYT kimya stesti bile çözdük. Bir sevgili n'asıl olabilirse sen de öyleydin. Ne olursa olsun yanımdaydın. Uzun zamandır aradığım bu koku birden karşıma çıkınca...
Bilemiyorum. Kalbimden kalemimden tümceler çıkamıyor. Tıkalı kaldım burada. Kalbini sevdiğim , ÖZLEDİM...
13 Aralık 2018 / 20.48
DU LIEST GERADE
HİÇ
JugendliteraturKoca bir "HİÇ" ten ibaret artık yaşadıklarım.. Düşündüğüm , hissettiğim her şeyi yazdığım denemelere saklıyorum. Artık sana dökmüyorum içimi..
