Şimşeklerin çakmaya , göğün gürlemeye başladığı , kalbimde kıpırtıların oluştuğu o anlardan birinin içindeyim.
Kime ne hissedeceğimi , kimle ne konuşacağımı şaşırmış durumdayım. Herhangi bir olayla karşılaştığımda aklımdan önce kalbim çalışıyor. Lakin güzel olan bir şey var ; yaptığım şeylere sonradan farkına vardığımda pişman olmuyorum. Anımsadığımda yüzümde hasret dolu bir tebessüm oluşmuyor değil. Bunun da yüreğimin güzelliğiyle olduğunu söylüyorlar. Belki de haklılar , emin değilim. Bunun için pek bir şey yapmıyorum aslında ; SEVİYORUM , sadece seviyorum. Sevmek güzel çünkü. Hele ki seni sevmek ; düşünmek , düşünürken mutlu olabilmek... Nazım Hikmet'in de dediği gibi ;
Seni düşünmek güzel şey , ümitli şey ,
Dünyanın en güzel sesinden
En güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey...
Fakat artık ümit yetmiyor bana ,
Ben artık şarkı dinlemek değil ,
Şarkı söylemek istiyorum.
Evet seni düşünmek ümitli şey. Düşündükçe hayal kurmak , bir dolu ümitle yaşamak... Aslında güzel ; lakin bir şarkı sözü geliyor aklıma, bir korku sarıyor her yanımı ; "Ümidim tükendi bitiyor, ardına bakmadan gidiyor.." Sahi bir gün yeşerttiğin bu ümitler tükenir mi? Tükenmeli mi ? Ne olursa mutlu , ümitli olabiliriz ? Ümitlerimizi tüketerek mi ? Yoksa birlikte BİR olarak mı ? Sen söyle sevgili. Karada mutluluk gözüküyor mu ? Yoksa KÜL mü olacağız?
Sayamayacağın kadar öpücük,
Yıldızlar kadar öpücük bir tanem.../ DELİBAL
Haziran 10 , 2018
VOCÊ ESTÁ LENDO
HİÇ
Ficção AdolescenteKoca bir "HİÇ" ten ibaret artık yaşadıklarım.. Düşündüğüm , hissettiğim her şeyi yazdığım denemelere saklıyorum. Artık sana dökmüyorum içimi..
