Kelimeler... İnsanı alıp götürüveriyor uzaklara. Kendine geldiğinde onca zaman neyi düşündüğünü bile hatırlayamayacak hale geliyorsun. Bazen beyninin içinde karıncaların dolaştığını hissediyorsun. Bazen de yapayalnız kaldığın anda bir kalabalığın çığlık çığlığa kulaklarının içinde bağırışlarını duyuyorsun. Ve artık "Yeter" diyeceğin duruma geliyorsun. Elinden gelen bir şey yok ; biliyorsun. Ama sağlıklı düşünmen de gerekiyor. Diğerleri için değil ama , kendin için...
Ve biliyorum dik durmaya çalıştığın her an daha da yıkılıyorsun. Tam "Taşıyamıyorum" dediğin o anda bir yenisi ekleniyor.Benim de böyle anlarımda karşıma tanımadığım insanlar çıkıyor ve onlardan duyduğum söz hep aynı :
- Her şerde bir hayır , her hayırda bir şer vardır..
Allah gönderdi diyorum. Allah'ın meleklerimle yolladığı bir işaret diyorum. Bu bir süre götürüyor beni.
Uzun zaman sonra rahat bir nefes aldığım , özlediğim , kitap kokladığım o günlere geri dönüyorum....
Özlenene...
Haziran 21 , 2018
YOU ARE READING
HİÇ
Teen FictionKoca bir "HİÇ" ten ibaret artık yaşadıklarım.. Düşündüğüm , hissettiğim her şeyi yazdığım denemelere saklıyorum. Artık sana dökmüyorum içimi..
