13 Ιουνίου Έτος 22

3 1 0
                                    

Kim Seokjin - 김석진

Αφού γυρίσαμε από την θάλασσα δεν ξαναείδαμε ο ένα τον άλλον από τότε...δεν κρατήσαμε επαφή...σαν να είχαμε σχεδιάσει να μείνουμε μακρυά ο ένας από τον άλλον.

Ο μόνος τρόπος που ξέραμε ότι οι άλλοι είναι ζωντανοί είναι βλέποντας γνωστά γκράφιτι στο πεζοδρόμιο, ακούγοντας τον απαλό ήχο του πιάνου να παίζει και τέλος το λαμπρά φωτισμένο βενζινάδικο.

Όσο ήμουν μόνος θυμήθηκα το τρόπο που τα μάτια του Taehyung είχαν βράσει με οργή όταν του έδωσα μια γροθιά, δυνατά.Μετά από αυτό το μαρτύριο, ο Taehyung είχε βγει έξω, φοβισμένος και ντροπιασμένος.Προσπάθησα να τον κυνηγήσω, αλλά τον είχα ήδη χάσει.

Πήγα πίσω στον κοιτώνα μόνος, παρατηρώντας το αχούρι που είχαμε κάνει.Γυαλιά ήταν σκορπισμένα σε όλο πάτωμα, ανακατεμένα με ψίχουλα μπισκότων από νωρίτερα.

Επίσης μια φωτογραφία ήταν πεταμένη στο έδαφος.

Χαμογελούσαμε.

Ήμασταν χαρούμενοι.

Ήμασταν στη θάλασσα.

Τώρα, όσο θυμόμουν τον τσακωμό μας, πέρασα δίπλα από το λαμπρά φωτισμένο βενζινάδικο, ελπίζοντας...ξέροντας ότι θα είμαστε ξανά χαρούμενοι σύντομα.

Όπως ήμασταν σε εκείνη την φωτογραφία.

Αλλά...

Η μέρα που θα γίνουμε χαρούμενοι ξανά θα έρθει μόνο όταν μαζέψω το κουράγιο να αντιμετωπίσω τον εαυτό μου.Αυτή τη στιγμή, δεν έχω αυτό το κουράγιο.

Καθώς περπατούσα, ο Hoseok, μου τηλεφώνησε, με το όνομα του να εμφανίζεται στην οθόνη του τηλεφώνου μου.Απάντησα το τηλεφώνημα, ξέροντας πως αυτό το τηλεφώνημα θα ήταν περισσότερο σαν προειδοποίηση παρά μια φιλική συζήτηση.

"Hyung, ο Jungkook βρέθηκε σε τροχαίο δυστύχημα χθες βράδυ..."


[LY HER KICK START NOTE]

HYYH NOTES (Greek Translation)Where stories live. Discover now