2 Μαΐου Έτος 22

4 1 0
                                    

Kim Taehyung - 김태형

"Hyung.Αυτό είναι όλο;Δεν υπάρχει τίποτα άλλο που να μας κρύβεις;" το περιβάλλον γύρω μας ησύχασε κατευθείαν.Όλα τα βλέμματα έστριψαν προς τα εμένα.Κοίταξα ευθεία προς τον Seokjin Hyung.Ο Hyung κοίταξε πίσω σε εμένα.Το βλέμμα του ήταν γεμάτο από κούραση, ντροπή και λίγο από κάτι οικτρό.Εκείνη την στιγμή, όταν ήμουν έτοιμος να πιέσω το θέμα ξανά, κάποιος έπιασε τον ώμο μου και με σταμάτησε.Δεν κοίταξα, αλλά ήξερα.Ήταν ο Namjoon Hyung.

"Τι είχε να κάνει αυτό με εσένα;Δεν είσαι ο πραγματικός μου αδερφός." μπορούσα να νιώσω τον Namjoon Hyung να με κοιτάει.

Δεν σήκωσα το κεφάλι μου και τίναξα το χέρι του.Το ήξερα επίσης.Ότι είχα θυμώσει στον Namjoon χωρίς λόγο.Επαναλαμβάνοντας τα λόγια που είχα ακούσει τον Hyung να λέει στο τηλέφωνο.Είπα πως ήμουν θυμωμένος.Πως ήμουν συγχυσμένος.Τα λόγια του Hyung δεν ήταν λάθος.Ήμουν μόλις ένα χρόνο νεότερος από αυτόν.Δεν ήμουν ο αληθινός του αδερφός.Ήταν αλήθεια πως έπρεπε να φροντίσω τον εαυτό μου.Αλλά ακόμα και έτσι, ήμουν συγχυσμένος.Ήμουν ακόμα πιο θυμωμένος που δεν είχα λέξεις να το διαψεύσω.Ήλπιζα πως ο Hyung θα καταλάβαινε πως ένιωθα.

"Taehyung, λυπάμαι.Ας σταματήσουμε να μιλάμε για αυτό τώρα."

Ήταν ο Seokjin Hyung που άνοιξε το στόμα του.Ήταν ο Seokjin Hyung που φώναξε το όνομα μου.Που είπε πως λυπάται.Ο Namjoon Hyung δεν είπε τίποτα.

"Τι εννοείς να σταματήσουμε;Από την στιγμή που προέκυψε, ας μιλήσουμε για όλα.Υπάρχει κάτι άλλο που κρύβεις."

"Ας μιλήσουμε έξω." είπε ο Namjoon, παίρνοντας το χέρι μου ξανά.Προσπάθησα να το τινάξω ξανά, αλλά προσπάθησε να με τραβήξει έξω.Αντιστάθηκα και είπα:

"Άφησε με.Ποιο δικαίωμα έχεις να με σταματήσεις;Τι ξέρεις, Hyung;Δεν ξέρεις τίποτα αλλά νομίζεις πως είναι τόσο καλό παιδί, σωστά;"

Ήταν τότε.Άφησε το χέρι μου.Η ανάκρουση με έκανε να σκοντάψω. Όχι. Δεν ήταν μόνο η ανάκρουση.Εκείνη την στιγμή που άφησε το χέρι μου, έμοιαζε σαν όλα τα πράγματα που με συντηρούσαν να ράγιζαν και να κατέρρεαν.Μάλλον ήλπιζα πως δεν θα άφηνε ποτέ τον ώμο μου.Πως θα νευρίαζε και θα με τραβούσε έξω.Μάλλον ήλπιζα πως θα με κατσάδιαζε όπως θα έκανε σε έναν αληθινό αδερφό.Όπως θα έκανε σε κάποιον τόσο κοντινό και πολύτιμο που δεν μπορεί να κάνει πίσω.

Αλλά ο Hyung άφησε τον ώμο μου.Απλά γέλασα.

"Τι είναι τόσο ξεχωριστό στο να είμαστε μαζί;Τι είμαστε ο ένας στον άλλον;Είμαστε όλοι μόνοι στο τέλος."

Εκείνη ήταν η στιγμή που ο Seokjin Hyung με χτύπησε.

[LY ANSWER NOTES]

HYYH NOTES (Greek Translation)Where stories live. Discover now