15 Μαΐου Έτος 22

3 1 0
                                    

Park Jimin - 박지민

Όταν άνοιξα τα μάτια μου, ο Hoseok Hyung στεκόταν εκεί.Ένα γνωστό ταβάνι κοιτούσε προς τα εμένα ανάμεσα σε ένα γνωστό σκοτάδι.Ξαφνιασμένος, προσπάθησα να σηκωθώ, αλλά έβαλε ένα δάχτυλο του στα χίλια του.Όλοι τους κοιμόντουσαν και όλα γύρω μου ήταν ήσυχα.Ο Hyung μου έδωσε αμέσως μια μπλούζα και μετά τίναξε το πιγούνι του προς την έξοδο του νοσοκομείου.

Η μέρα που έφυγα από το νοσοκομείο.Είχα ονειρευτεί αυτή την μέρα μερικές φορές.Ήθελα να φύγω από το νοσοκομείο και να συναντήσω τους φίλους μου.Να περάσω χρόνο μαζί τους γελώντας και μιλώντας όπως κάναμε παλιά.Αλλά τώρα δεν ήξερα.Ήταν καλή ιδέα να φύγω;Οι γονείς μου με είχαν κρύψει σε αυτό το μέρος και μου συμπεριφέρθηκαν σαν είμαι κάποιος που δεν υπάρχει.Ο κόσμος ψιθύριζε πως έχω διανοητική διαταραχή.Δεν ήξερα αν ο Hoseok πίστευε το ίδιο.Μπορεί να νόμιζε πως ήμουν περίεργος, πως το να περνάει χρόνο μαζί μου ήταν άβολο.


"Έλα, δεν έχουμε χρόνο."

Μάλλον εξαιτίας της ενθάρρυνσης του Hyung, ο ήχος του δείκτη δευτερολέπτων του ρολογιού ακούστηκε περίεργα γρήγορα.Γδούπο, γδούπο.Ο ήχος των πατημασιών, σαν μια ακουστική παραίσθηση, πλησίαζε όλο και πιο κοντά στο δωμάτιο του νοσοκομείου,Ο Hyung και εγώ γυρίσαμε ταυτόχρονα να κοιτάξουμε στην πόρτα και μετά ο ένας τον άλλον.Το χέρι του Hyung παρέμεινε μπροστά μου.

[LY ANSWER NOTES]

HYYH NOTES (Greek Translation)Where stories live. Discover now