EŞİTLEMEME İZİN VER
Anahtarımla odamın kapısını açtı ve içeri girdik.
"Üzerini değiştir ve gel, yatana kadar burada bekleyeceğim."
"Hyung cidden teşekkür ederim. Araba yemeği için ayrıca teşekkür ederim ama-"
"Aması yok. Hadi bekliyorum. Üff odan leş gibi boya kokuyor." Kalkıp camı açtı. Utana utana kıyafetlerimi alıp banyoya geçtim.
Temizlenip giyindikten sonra tekrar odaya döndüm. "Tamam yat hadi. Düzgünce uyu tamam mı?"
"Yoongi'yi bir kez daha mı arasam? Hyung sen arasana belki-"
"Hayır Jungkook. Neden bu kadar önemsiyorsun anlamıyorum sana hizmetçisiymişsin gibi davranıyordu. Yakandan düşmesi için tanrıya dua ediyordun."
"Çünkü kendimi suçlu hissediyorum. Bana yardım ediyordu. Benim için iki gecedir hiçbir şey yapmadan buraya gelip saatlerce kımıldamadan duruyordu. Hemde çıplak bir şekilde! Pozu düzgün olsun, güzel çizebileyim diye dakikalarca gözünü kırpmadan durup gözlerine zarar veriyordu. O gün onca şey olmasına rağmen, iki kez kavgaya tutuşmamıza rağmen sonunda yine modellik yapmak için buraya geldi. O halde benim ödevimi düşündü, beni düşündü.... ama ben hyung? Ben birazcık alttan alıp çenemi kapatamadım. Şimdi benim yüzümden ameliyat oldu."
"Önemli bir şey değildi Jungkook ameliyat diyerek abartma!"
"Önemliydi! Nasıl önemli olmadığını söylersin? Böyle bir şeye sen sebep olsaydın nasıl hissederdin? Senin için bu kadar şey yapmış birisine zarar verseydin? Abartmıyorum. Sadece özür dilemek istiyorum ben." Derin bir nefes alıp kafasını geri attı. Sonra cebinden telefonunu çıkarttı.
"Arayacağım ama açar mı emin değilim. Açarsa da konuşmak ister mi bilmiyorum. Sesini çıkarma. Aradıktan sonra da uyu artık."
"Hoparlöre al duymak istiyorum." Gülümseyerek aramasını bekledim. Rehberde adını buldu ve aradı sonra da hoparlöre aldı. Çalıyordu... Alt dudağımı kemirmeye başladım. Sonunda telefon açıldı.
"Efendim?"
"Yoongi?"
"Efendim Hoseok?"
"Nasılsın?"
"İyiyim, sen nasılsın?"
"İyiyim. Evde misin?"
"Evet yatıyorum. Sen nerdesin?"
"Ben sergiye geldim."
"Resim sergisi mi?"
"Evet, Jungkook'un yaptığı resmi merak etmiştim."
"Anladım."
"Baksana Jungkook yanımda ve sana bir şeyler söylemek istiyormuş. Konuşmak ister misin?"
"Hayır, Hoseok cidden başım çok feci. Dinlenmem gerek."
"Anlıyorum. Tamam sen dinlenmene bak. Bir sorun olursa bir isteğin falan ara tamam mı?"
YOU ARE READING
KISS FRIEND 》YOONKOOK
Fanfiction"Bizim yaptığımız ne? Bilmiyorum, sadece öpüşüp duruyoruz. Yalan söylemeyeceğim bu hoşuma gidiyor çünkü güzel öpüşüyorsun, ruj gibi şeyler de yok, sert öpüşüyorsun ve bu benim... ne bileyim ihtiyacımı karşılıyor. Senin hoşuna gittiğini de biliyorum...
