BÖLÜM 1: UYUYORMUŞ NUMARASI

25K 861 1.2K
                                    

UYUYORMUŞ NUMARASI

 

 

Üniversitedeki ilk günümü hatırlıyorum da... Tanrım mükemmel olacağını düşünmüştüm. Çocukluğumdan beri hayal ettiğim şehirde kazanmak için yıllarımı verdiğim üniversite...

Peki size nasıl olduğunu söyleyeyim mi? Tam bir fiyasko! Hayatımın içine böyle sıçılacağını bilseydim bırakın üniversite okumayı kapısından bile geçmezdim, hayalini bile kurmazdım. Notlarımın boktanlığından olduğunu düşündünüz değil mi? Tabii ki hayır. Üniversite hayatımı bana zindan eden bir orospu çocuğuyla uğraşıyorum da o yüzden.

Kendisi benden sadece iki yıl büyük ama sanki aramızda on yaş varmış saygısını bekliyor. Peki sizce ben ne yapıyorum? Heriften köşe bucak kaçıyorum tabii ki. Ağızına iki tane çakıp susturabilirim de  ama benden önce davranıp ağızıma çakma işini üniversitenin ilk haftası yaptı. Kendimi yerden nasıl kazıdığımı hatırlayamıyorum çok feciydi. Sanırım ona en son o zaman karşı geldim onda da beni düm düz etti.

***

Okula girip dolabıma doğru yürümeye başladım. Üç dakika var kitaplarımı alıp sınıfa gitmem için tam süre. Acaba bugün okula geldi mi? Girdiğimden beri görme- hasiktir dolabımın başında bekliyor. Yavaşça yönümü değiştirmeye başladım.

"Buraya gel seni gördüm." Gözünü sikeyim ya. Aynı şekilde dönüp dolabımın başına geçitim ve şifremi girmeye başladım. "Günaydın yok mu?"

"Günaydın hyung."

"Sanada günaydın Jungkook. Bitkin duruyosun kaçta yattın dün gece?"

"Geleceğim sakın uyuma dediğin için iki buçuktu sanırım."

"Beni mi suçluyorsun?"

"Derse geç kalıyorum müsadenle." Tam dönerken kolumdan tutup çevirdi.

"Beni mi suçluyorsun dedim?"

"Hayır."

"Dün gece gelemedim çünkü cezalıydım yurt odamdan çıkmama izin vermediler."

"Anladım, sorun değil."

"Bu gece gelebilirim ama."

"Tabii."

"Uyuyup kapıyı açmamazlık yaparsan-"

"Yapmam merak etme." Gülümseyip omuzumu pat patladı. Tanrım herkes bize bakıyodu.

"Güzel." Dönüp sınıfına doğru yürümeye başladı. "Dördüncü dersim boş yanımda ol."

"HYUNG ÇİZİM DERSİM VAR!"

"BANANE!" Dudaklarımı ısırdım ve dönüp bende sınıfıma doğru yürümeye başladım.

Dördüncü derse kadar bir daha onu görmedim bu yüzden rahat geçti. Onun yerine arkadaşlarının delici bakışlarına maruz kaldım. Beni her gördüklerinde öldürecekmiş gibi bakıyorlar.

Telefonumu çıkarıp internette gezinmeye başladım.

"Pardon öğrenci işleri odası nerede acaba?" Bu kim be?

"Ha? Üst katta sola dön üçüncü kapı anlarsın zaten."

"Ah tamam, teşekkür ederim." Tam giderken onu tekrar durdurdum. Jin beni izliyordu.

"Pardon bir şey soracağım. Yeni öğrenci falan mısın seni ilk kez görüyorum da." Sanki üniversitedeki herkesi tanıyorum da...

"Evet."

KISS FRIEND 》YOONKOOKWhere stories live. Discover now