[31] Tunang Fayish

4.5K 249 27
                                    

Dah lama aku tak jalan jauh macam ni. Macam nak tercabut rasanya kaki aku. Akhirnya kami sampai juga di taman. Entah kenapa dari tadi buku laliku sakit. Nak penumbuk agaknya buku lali aku ni..

Aku duduk di salah satu bangku panjang yang tersedia di taman itu.

"Penatnya.. " Hanya itu yang mampuku katakan. Sudah lama aku tak berjoging macam ni.

Aku mengeluarkan buku yang berada di dalam begku lalu aku mengipas-ngipaskan nya di hadapan wajahku.

Aku sekarang ni bukan sekadar panas luaran. Panas hati pun ada, ini semua sebab si Fayish. Tapi salah aku juga..

Haaa sejuknya. Lega.. Nasib baik ada buku gambar boboiboy ni.

Tiba-tiba Arash duduk di sebelahku. Pipinya kelihatan merah-kemerahan kerana terkena cahaya matahari.

" Dah lama saya tak jogging. " Kata Arash secara tiba-tiba.

" Samalah.. " Jawabku jujur.

Kalau ikutkan hati mahu saja aku membuka hoodieku dan mencapaknya di tanah. Panas!
Tapi sabar sajalah tuan.

" Kenapa awak tiba-tiba ajak saya pergi taman? " Tanya Arash lalu dia memandangku.

" Ouh itu.. Sebab.. Untuk mengeratkan silaturahim. " Jawabku secara spontan.

" Ouh.. Lagipun kita dah jarang berbual sejak Fayish ada. Kadang saya rasa sunyi. " Arash tersenyum ke arahku. Aku tersenyum kelat.

" Itulah maksud aku! " Aku menepuk bahu Arash.

" Akak.. " Seorang budak menarik hujung hoodieku. Aku sungguh terkejut.

Mataku membutang. Aku terus melihat ke arahnya.

" Akak? " Tanyaku pura-pura keliru.

" Maaf Abang, saya fikir abang perempuan. " Kata budak lelaki itu. Aku hembus nafas lega.

Arash pula sekadar memerhati saja macam tunggul buruk.

Arash kalau masuk pertandiangan memerhati dengan wajah tenang. Dialah yang akan dinobatkan sebagai juara. Juara bertahan.

" Abang.. Sebenarnya saya nak minta tolong dengan abang. " Kata budak itu dengan wajah sedih.

" Apa? " Tanyaku. Layan sajalah.

" Saya nak abang jaga kucing ni. Sebenarnya ni kucing kawan saya. Dia beli untuk saya sebagai hadiah hari jadi. Tapi..

Budak itu tidak meneruskan katanya. Dan aku baru perasan yang kat tangan dia ada kucing warna putih berbelang orange. Lol

" Tapi apa? " Akhirnya Arash bersuara. Mungkin dia tertarik dengan cerita budak ni.

" Tapi mama saya tak izinkan saya jaga. Sebab mama tak suka kucing.. " Budak itu tertunduk. Aku buat muka tak ada perasaan.

" Kenapa kau pilih kami sedangkan kat taman ni banyak lagi orang? " Tanyaku. Macam tak logik semua ni. Why us? Why??

" Sebab.. Dah takdir. " Jawab budak tu.

Hahahaha.....

" Baiklah. Aku terima jawapan itu. Jadi Arash, apa pendapat kau? " Tanyaku sambil tersenyum-senyum macam ikan tak ada gigi.

Aik? Bukan ikan memang tak ada gigi?

Baru aku ingat. Adaaa, kecil-kecil.

" Saya tak kesah. Lagipun saya pernah jaga kucing dulu. " Jawab Arash.

Tiba-tiba budak itu meletakkan kucing itu di pehaku. Aku kaku. Buluh kucing itu lebat. Tak ada virus ke... ?

" Terima kasih abang. " Budak itu memeluk Arash lama sebelum meleraikan pelukannya.. Aku buat muka tak percaya.

" Ya. " Arash tersenyum lalu mengusap rambut budak itu.

~°~

" Fayish.. Kenapa Fayish tipu ayah macam ni? " Tanya Ayah dengan wajah serius.

" Fayish minta maaf. " Aku tertunduk.

" Fayish.. Kenapa Fayish ni degil? Dah lah Syafwa belum balik-balik lagi. Boleh tak jangan sakitkan lagi kepala ayah untuk fikir pasal Syafwa dan Fayish? " Bebel Ayah. Kenapa lah nama Syafwa perlu di sebut dalam hal ini?

" Fayish.. Pujuklah Syafwa balik. Hantar mesej saja tak cukup. " Bebel ayah lagi. Aku hanya mampu mendiamkan diri.

" Pujuklah Syafwa Fayish. Sebelum uncle dan aunty balik malaysia. " Aku sungguh terkejut dengan kata-kata ayah.

" Uncle dan Aunty nak balik malaysia? " Tanyaku. Mama dan papa Syafwa nak balik?

" Ya.. Tapi tak pasti lagi. Mungkin Syafhan saja yang balik? Macam mana kalau Syafwa masih tak ada dekat rumah masa tu? Tolonglah pujuk Syafwa balik. " Rayu Ayah.

" Ayah kan hebat. Kenapa ayah tak cari aje sekolah Syafwa sampai dapat? " Tanyaku. Ayah buat muka geram.

" Ayah tak jumpa mana-mana kolej dan University yang ada pelajar bernama Syafwa. Mungkin Syafwa belajar dekat luar negara. Bila ayah tanya Syafwa dekat mana dia belajar. Syafwa tak akan bagi tahu. Dan dia tak mahu ayah risaukan dia. " Jelas ayah panjang lebar.

" She won't listen to me. " Jawabku.

" Syafwa kan tunang Fayish. Takkan lah Fayish tak boleh pujuk tunang sendiri? "

🅲 𝗠𝗬 𝗟𝗢𝗩𝗘 𝗜𝗦 𝗬𝗢𝗨𝗥𝗦 Where stories live. Discover now